Кiрмаш у Нэйi

Моруа Андре

Я падзякаваў i папрасiў даць мне некалькi гадзiн, каб параiцца з жонкай. Спачатку я быў гатовы

згадзiцца. Але, застаўшыся адзiн, уявiў сабе ўсю непрыстойнасць i агiднасць гэтай напалову любоўнай iнтрыжкi ды яшчэ пад пiльным наглядам Мадлен i ў якасцi госця Банiвэ. Нэлi была прыгожая, але я сурова яе асуджаў.

Снедаючы дома, я расказаў жонцы аб нечаканай прапанове, утаiўшы, вядома, прычыны, якiмi яна была выклiкана. Я шукаў спосабу ветлiва адмовiцца. Мадлен у момант прыдумала шэраг раней узятых абавязкаў, i

мы не паехалi ў Афрыку.

Я ведаю, што з гэтага часу Нэлi Банiвэ гаворыць пра мяне з iронiяй i нават з некаторай варожасцю. Наш сябар Ламбер-Леклерк нейк раз пры ёй назваў мяне магчымым кандыдатам на пасаду прэфекта дэпартамента Сены. Яна зрабiла грымасу i са здзекам прамовiла:

– Мафра? Ды вы што! Ён вельмi мiлы, але пазбаўлены ўсякай iнiцыятывы. Не ведае сам, чаго хоча.

– Нэлi гаворыць праўду, - пацвердзiў Банiвэ.

I я не патрапiў у кандыдаты.

Пераклад: Юрка Гаўрук