Limon Bah?eleri

Koroleva Marina

Gencler birbirlerini dogustan taniyorlardi: Babalari kuzendi ve manastirin zit taraflarinda k"uc"uk malikaneleri vardi.

Annette'nin babasi, Osmanli donanmasinda haritaci olarak hizmet veren r"utbeli bir askerdi. Simon'in babasi, kuzeninin askeri g"or"uslerini paylasmiyordu. Manastirda tarih ve cografya "ogretmenligi yapiyordu.

Her iki evde de salonun ortasinda "uzerindeki d"unya k"uresini "ozel bir aciyla tutan zarif ve y"uksek bir stant vardi, k"ure hafif bir dokunus ile bile sanki hic durmayacakmis gibi d"onmeye basliyordu.

Nadiren ve kisa bir s"ureligine evinde olan Annettin babasi cocuklari bir araya getirerek Osmanli Imparatorlugu'nun son y"uzyillarda masmavi deniz sularinda kazandigi savaslardan, Kuzey Afrika’da fethettigi uzak topraklardan ve daha evvel anlatilmamis zenginliklerinden bahsetti.

Bu yil eve hic gelmedi. Yalnizca Konstantinopolis'ten gelen postalar ve Misir aciklarindaki bir T"urk savas gemisinden g"onderilen kisa mektuplari geliyordu.

Iskenderiye ve Kahire pazarlarinda d"ukkanlari olan Arap t"uccarlardan deniz renginde ipek bir sal alarak narin kumasin icine k"uc"uk bir not koydu.

"Savas kaybedildi. Bunlar son g"unler ve …"Old"ur"ulen her Osmanli subayi icin altin "od"ul"u konmustu.

Savasin sonucu, t"um Anadolu’yu saran g"ok g"ur"ult"us"u kadar "ong"or"ulebilir ve kacinilmaz. Konstantinopolis’teki bulusmamiza cok az kaldi. Raul."

Notu okuduktan sonra, Maman mendili bir kenara koydu ve hemen ihtiyac duyacaklari seyleri hazirlamak icin birkac sandik cikardi.

Simon, dallari r"uzgarda salinan agaclarin altinda Annette ile oturdu.

–Neyi cizdin?

Tam resim defterine bakiyordu ki kiz aniden sayfalari cevirdi ve cizimleri bir kenara koydu.

– Biz gidiyoruz … Yakinda babami g"orecegim .... Bunun icin cok dua ettim.

Eline dokundu. G"or"un"use g"ore Simon, Annettenin s"ozlerinin ciddiyetini tam olarak anlayamiyordu. Annette'in g"ozlerindeki endiseyi fark ederek sordu:

– Ama yakinda geri d"oneceksiniz degil mi? Raul Amca ile?

Annette dalgin bir sekilde yakindaki bir agaca bakiyordu, s"ozleri zar zor duyuluyordu:

– Sanirim temelli gidiyoruz.

– Ama nasil olabilir! Ya biz? Babam hicbir sey s"oylemedi evde her sey normal g"or"un"uyordu. Biz hicbir yere gitmiyoruz.

Kendilerine dogru gelen Monk cocuklari fark ederek elindeki tirmigi kaldirdi ve onlara dogru y"ur"ud"u, bahcivan pek hoslanmasa da hayati boyunca limon agaclarinin g"olgesinde yasanan buna benzer bircok romantik bulusmalara tanik olmustu.

Cocuklar hemen kalkip Annette'in evine dogru kostular.

–Ah, defterimi, unuttum!

–Hayir, hayir … Ben aldim.

Malikanenin tas bahce duvarina ulastiktan sonra nihayet kucaklastilar. Son zamanlarda, Simon’in sefkatli duygulari fiziksel bir cekicilige d"on"ust"u ve her g"un hala cocukluk fantezilerinde hayallerin "otesine gecti.

Taslarin "uzerinde oturarak sandiklarin ve cuvallarin at arabasina y"uklenmesini izlediler.

–…Dogru, sen gidiyorsun.

Simon alb"um"u altina sakladi, Annette'in cizimleri unutacagini umdu.

–Bu gece, diye fisildadi, -Maman bunun bir sir oldugunu s"oyledi, ama ben dayanamadim. Hosca kal deme zamani … Sana yazacagim, Simon.

Bir s"ure, 1000 yil "once Hiristiyan zanaatkarlar tarafindan yapilan tas duvarin "uzerinde sessizce oturdular. Simdi onlarin torunlari esyalarini aceleyle topluyorlardi ve geri d"on"ulemez bicimde c"okmekte olan Osmanli Imparatorlugu'ndaki ana topraklarini terk ediyorlardi.

Simon, bir ustanin yardimi ile birkac haftada titizlikle yaptigi haci cikardi. Annette'in boynuna asti ve vedalasti:

– Bu senin icin. Her zaman seninle olacagim.

Annette'i uzun s"ure izledi. Kiz arkasini d"onmedi. Babacan bir karaktere sahipti ve Anadolu ve Mezopotamya'nin halklarinin insanlik trajedilerinin fisiltilarinin ve inlemelerinin duyulacagi gelecege dogru bakti.

Draft Note 1

Igdir Boarding 14.45/ 4th of June 2021

Ucaga biniyorum. Hedef Igdir: Ermenistan, Azerbaycan, Iran ve T"urkiye siniridir.

Kocam burada. Bu seyahatten pek heyecanli degil! Bos meraktan ve beni kaybetme korkusundan, benimle ucuyor.

Koltuklarimizi bulup kemerlerimizi bagliyoruz. Kabinde bir s"ur"u cocuk var ve hepsi sebepsiz agliyor, sadece iki kelime s"oyl"uyor

«anne, baba!».

Ebeveynler, baslarini oksayarak, bosuna onlari sakinlestirmeye calisirlar, cocuklar durmadan aglarlar.

Bu bize garip geliyor, fakat ucak havaya kalkti. Rotamiz Ararat.

Bos koltuk hic yok. Bu ucus sadece haftada iki kez yakalanabilir.

Yanimizda rengarenk bas"ort"us"u takan orta yasli bir kadin oturuyor. Duygularinda sessiz ve "olc"ul"ud"ur.

Bir saatten biraz fazla gecti. Zaman, cocuklarin g"ozyaslarinin altinda ucar.

Aniden Melekler Imparatorlugu kitabini hatirladim ve kocama d"onerek, ucaklarin kazasinda agaclarin dallarina sikisan v"ucut fragmanlarindan ve nesne parcalarindan bahsediyorum.

S"ozlerimden korkuyorum. Kocam, Fransiz yazarin kitabindaki olaylara benzer belgesel kronikleri anlatiyor.

Nefes almakta zorlaniyorum ve bu d"us"uncelerden vazgecemiyorum. Bir cocugun aglamasi cigliga d"on"us"uyor.

Aniden ucak sallandi: keskin bir sekilde sola, sonra saga dogru egildi. Kabinde ciyaklamalara ve cigliklara, catirdayan plastik ve cingirdayan metal eslik ediyordu. Ve b"oyle birkac kez daha.

Yanimda panik icinde oturan bir kadin "on koltuga tutundu. Kocam bizi sakinlestirmeye calisiyor. Sonra elimi tutuyor ve susuyor. D"us"uyoruz. Ucak burunu egilir ve serbest d"us"us hizi y"uksektir.