Таямнічы надпіс

Зуб Валентин Андреевич

— Дык вось чаму, Паўлік, у цябе баліць нага?! — нарэшце здагадалася

Мая.

— Значыць, ты хацеў абараніць свайго сябра? — спыталася, звяртаючыся да Дзімы, Марыя Паўлаўна.

— Ага, — ціха адказаў Дзіма.

— Але ж яму такая абарона не патрэбна. Праўда, Вася?

— Праўда, — гэтак жа ціха адказаў хлопчык.

— А

тое, што вы паміж сабой сябруеце, гэта вельмі добра.

— У нас, Марыя Паўлаўна, усё звяно дружнае, — з гонарам сказала Каця.

— Гэта я паспела ўжо заўважыць, — усміхаючыся, сказала Марыя Паўлаўна. — Толькі добра запомніце, дарагія мае сябры, што ў дружбе самае галоўнае і самае каштоўнае — гэта сумленнасць і праўдзівасць.