Трагедыя майго настаўнiка

Чорный Кузьма

– Чаго ты прыйшоў сюды?
– сказаў сын.

–

Я трохi паляжу тут на лаве, - адказаў бацька.

– Iдзi вон, тут табе не месца.

– Тут жа мой дом, я паляжу трохi, дзе ж я дзенуся.

– Дзе дзенешся? Унь студня. Iдзi i дзенься там.

Тады ён пайшоў "дзецца" ў студню.

Як атручаны, прайшоў па вулiцы, даючы "дзень добры" ўсiм сустрэчным. У студню ён палез паволi, па выступах. Вада заняла яму толькi да грудзей. I ён там стаяў у немай роспачы. Як збеглiся i хацелi яго выцягнуць, ён паволi падкурчыў ногi, каб схаваць у ваду галаву i захлынуцца.

Дасталi яго нежывога.

1927