Осень средневековья
Шрифт:
[12] Alain Chartier. La ballade de Fougeres. P. 718.
[13] Суд., 6, 13.
[14] La Marche. IV. P. 164; Jacques du Clercq. II. P. 6. Ср.: Michault Taillevent. Le songe de la toison d'or.
[15] Liber Karoleidos. V. 88 (Chron. rel. a l'hist. de Belg. sous la dom. des ducs de Bourg. III).
[16] Быт., 30, 32; 4 Цар., З, 4; Иов., 31, 20; Пс., 71, 6 ("vellus", руно, сохраняется только в Вульгате; в других переводах этого псалма -- "луг").
[17] Guillaume Fillastre. Le second volume de la toison d'or. P., 1516. Franc. Regnault. Fol. 1, 2.
[18] La Marche. III. P. 201; IV. P. 67; Lefevre de S. Remy. II. P. 292.
[19] От "gale" (rejouissance -- веселье, развлечение), galer (s'amuser -- забавляться, дурачиться), т.е. нечто вроде "шутники", "проказники и проказницы".
[20] На этот орден, возможно, намекает Дешан в "послании" баллады о любовном ордене Листа (противопоставляемом ордену Цветка), № 767, IV. Р. 262; ср. № 763: "Royne sur fleurs en vertu demourant, / Galoys, Dannoy, Mornay, Pierre ensement / De Tremoille... vont loant... / Vostre bien qui est grant, etc." ["Цветов царица, чистотой сверкая, / Галуа, Дануа, Морнэ, Пьер, не считая / И де Тремуйя... восхваляя / ... всеблагая, и т.д."].
[21] Le livre du chevalier de la Tour Landry / Ed. A. de Montaiglon (Bibl. elzevirienne). P., 1854. P. 241 ff.
[22] V?u du heron / Ed. Soc. des bibl. de Mons. P. 17.
[23] Froissart (ed. Luce). I. P. 124.
[24] Religieux de S. Denis. III. P. 72. Харальд Харфарг дает обед не стричь волос до тех пор, пока он не покорит всю Норвегию. См.: Haraldarsaga Harfagra. Cap. 4; ср.: Voluspa, 33.
[25] Jorga N. Philippe de Mezieres. P. 76.
[26] Claude Menard. Hist, de Bertrand du Guesclin. P. 39, 55, 410, 488: La Curne. I. P. 240. Еще Лютер говорит о суеверных клятвах солдат его времени: Tischreden (Weimarer Ausg.). № 2753 b. S. 632 ff.
[27] Douet d'Arcq. Choix de pieces inedites rel. au regne de Charles VI (Soc. de l'hist. de France). 1863. I. P. 370.
[28] Le livre des faits de Jacques de Lalaing. Chap. XVI ff. // Chastellain. VIII. P. 70.
[29] Le petit Jehan de Saintre. Chap. 48.
[30] Germania. 31; La Curne. I. P. 236.
[31] Heimskringla. Olafssaga Tryggvasonar. Cap. 35; Weinhold. Altnordisches Leben. P. 462. Ср.: Vries J. de. Studien over germaansche mythologie. VIII // Tijdschr. voor Nederl. Taal- en Letterkunde. 53. P. 263.
[32] La Marche. II. P. 366.
[33] Ibid. P. 381-387.
[34] Ibid.; d'Escouchy. II. P. 66, 218.
[35] D'Escouchy. Н. P. 189.
[36] Doutrepont. P. 513.
[37] Ibid. P. 110, 112.
[38] Chastellain. III. P. 376.
[39]
[40] Chronique de Berne (Molinier, № 3103) // Froissart (ed. Kervyn). II. P. 531.
[41] D'Escouchy. II. P. 220.
ГЛАВА СЕДЬМАЯ
[1] Froissart (ed. Luce). X. P. 240, 243.
[2] Le livre des faits de Jacques de Lalaing 7/ Chastellain. VIII. P. 158-161.
[3] La Marche. Estat de la maison. IV. P. 34, 47.
[4] См.: Huizinga J. Aus der Vorgeschichte des niederlandischen Nationalbewu?tseins // Im Bann der Geschichte. Amsterdam, 1942. P. 213-302.
[5] Monstrelet. IV. P. 112; Pierre de Fenin. P. 363; Lefevre de S. Remy. II. P. 63; Chastellain. I. P. 331.
[6] См.: Hitzen J. D. De Kruistochtplannen van Philipps den Goede. Rotterdam. 1918.
[7] Chastelain. III. P. 6, 10, 34, 77, 118, 119, 178, 334; IV. P. 125, 128, 171, 431, 437, 451, 470; V. P. 49.
[8] La Marche. II. P. 27, 382.
[9] См. соч., указанное в прим. 4.
[10] Rymer. Foedera. III, pars 3. P. 158; VII. P. 407.
[11] Monstrelet. I. P. 43 ff.
[12] Monstrelet. IV. P. 219.
[13] Pierre de Fenin. P. 626 f.; Monstrelet. IV. P. 244; Liber de Virtutibus. P. 27.
[14] Lefevre de S. Remy. И. Р. 107.
[15] Laborde. I. P. 201 ff.
[16] La Marche. II. P. 27, 382.
[17] Bandello. I. Nov. 39: "Filippo duca di Burgogna si mette fuor di proposito a grandissimo periglio" ["Филипп, герцог Бургундии, сумел избежать предложения, грозившего ему величайшей опасностью"].
[18] Bezold F. von. Aus dem Briefwechsel der Markgrafin Isabella von Este-Gonzaga // Archiv f. Kulturgesch. VIII. S. 396.
[19] Papiers de Granvelle. I. P. 360 ff.; Ranke L. von. Reformation // Akademie-Ausgabe. 1925. IV. P. 22; Baumgarten. Geschichte Karls V. II. S. 641; Fueter. Geschichte des europaischen Staatensystems, 1429-- 1559. P. 307. Ср. также помеченное 25 мая 1522 г. посвящение к "De Ratione conscribendi epistolas" Эразма Николаусу Беральдусу. См.: Allen. V. № 1284.
[20] Erdmannsdorffer B. Deutsche Geschichte, 1648-1740. 2 Bd. 1892-1893. I. S. 595.
[21] Piaget A. Oton de Granson et ses poesies // Romania. 1890. XIX. P. 237 ff., 403 ff.
[22] Chastellain. III. P. 38-49; La Marche. II. P. 406 ff.; d'Escouchy. IL P. 300 ff.; Corp, chron. Flandr. III. P. 525; Petit Dutaillis. Documents... P. 113, 137. Об одной, по-видимому, безопасной форме судебного поединка см.: Deschamps. IX. Р. 21.
[23] Froissart (ed. Luce). IV. P. 89-94.
[24] Ibid. P. 127 f.
[25] Lefevre de S. Remy. I. P. 241.
[26] Froissart. XI. P. 3.