Шчасьлівы муж
Шрифт:
Пышка (увайшоўшы, ціха да Шышкі). Ты з каторай?
Шышка (паказваючы вачыма на Гальку). Я з гэтай.
Пышка (паказваючы на Уршулю). А я з гэтай.
Шышка. Ну добра… (падыходзяць да жанчын, кланяюцца і вядуць за сцэну ў скокі).
Зьява 8
Мяшочак,
Мяшочыха (уваходзячы з Ленкадкай). Ты, Леакадка, як граф пакліча цябе ў скокі, дык ты зірні на яго гэтак бокам і ўздыхні: ах! — каб ён, значыцца, сьцяміў, што ты вельмі рада. А як пачне гаварыць да цябе пафранцузку, дык ты не паказвай віду, што на разумееш, але скажы гэтак: ооох! каб, значыцца, можна было падумаць і не, і але…
Леакадка. Я ведаю, што рабіць, мамачка!
Мяшочыха (выймаючы з сваей торбачкі флякончык з парфумай). Чакай, я вось цябе папарфамую, каб ты не сьмярдзела потам… (Пырскае на дачку парфумай). А калі ён пацісьнець цябе за руку, дык так–сама яго, але не надта моцна, а так крыху і перэвярні вочы уверх ды ціханька гэтак уздыхні: ох!
Леакадка. Я ведаю, мамачка!..
Мяшочыха. А калі ён будзе казаць, што цябе любіць і жыць без цябе ня можа, дык ты саромліва апусьці вочы ўніз і скажы яму: «пагутарце аб гэтым з маей мамай»…
Леакадка. Калі ён нічога гэткага і ня думае казаць, а толькі сьмяецца і шчыпаецца.
Мяшочыха (зьдзіўленая). Шчыпаецца?!
Леакадка. Але. Усё хапае за бок, то за іншае месца і ўсё сваё: «тру–ля–ля»…
Мяшочыха (я. в.). Гм. гм… Мусіць цяпер новая такая мода…
Мяшочак (праз сон). А я пытаюся… чаму…
Мяшочыха. Ах, Божа мой! Калістрат сьпіць, а граф можа пабачыць і будзе сьмяяцца (да мужа, туваючы яго). Калістрат! а Калістрат! Устань!
Мяшочак (праз сон). Адчапіся!.. (сьпіць).
Леакадка. Граф ужо бачыў, што папа пьяны.
Мяшочыха (убачыўшы ў дзьвярох Мацальскага, ціха да дачкі). А вось ён глядзіць на цябе. Ідзі, ідзі, можа ён хоча паскакаць з табой. (Ідзе да дзьвярэй, Мацальскі дае ім дарогу, у дзьвярох робяць цэрамоніі кланяючыся).
Мацальскі. О! мэдам!
Мяшочыха і Леакадка. Ох, граф! (выйшлі)
Зьява 9
Мяшочак, Мацальскі, пасьля Уршуля.
Мацальскі (абцірае хустачкай
Уршуля (уваходзіць, сядае, зіркая на Мацальскага. Паўза). Ах, як вы добра танцуеце!
Мацальскі. Я–ж з вамі здаецца не тацавала, дык скуль ведаеце?
Уршуля. Але я бачыла, як вы… з іншымі.
Мацальскі. Але… я вучыўся ў танцы ў Шрайбмана.
Паўза.
Уршуля. Вы такі сумны: вы мусіць закахаўшыся, або вершы пішаце?
Мацальскі. За шмат гарэлкі выпіў… Я яшчэ перад тым, як прыйсьці сюды, спаткаўся з адным прыяцелям і мы здорава сербанулі.
Уршуля. Ці вам больш падабаюцца брунэткі ці бляндынкі?
Мацальскі (сьмяецца). О! я ўселякіх люблю, былі толькі прыгожая і маладая…
Уршуля. Ці вы маглі–б палюбіць асобу, каторай чыстае дзявочае сэрца яшчэ не спазнала каханьня і каторая усей душой першы раз у жыцьці ўлюбіла–бы вас?
Мацальскі. Чаму–ж не? Гэткія здарэньні ў мяне ўжо былі.
Уршуля. Ах, я бачу, што вы баламут… Граф! павахлюйце крыху, я так змарылася! (дае яму свой вахляр).
Мацальскі (д. с.). Чаго баба да мяне прычапілася! (Голасна, узяўшы вахляр і вахлюючы). Ня трэба так многа скакаць, дык–бы й не замарыліся. Уршуля. Ах, я так люблю скокі!
Мацальскі. Ну, выбачайце, рука баліць, не магу больш… (аддае ей вахляр і выходзіць).
Уршуля (адна). Ах, як ён на мяне глядзеў! як глядзеў!.. Або цяпер або ніколі!.. Ен будзе мой, будзе мой! (выходзіць за ім).
Зьява 10
Мяшочак і Гаўдэнт.
Гаўдэнт (уваходзіць і глядзіць за сцэну). А той гад ізноў прыклеіўся да мае Магдзі!.. О! хваціў яе за падпаху і цягне сюды… Схаваюся, даведаюся, аб чым яны будуць гутарыць. (Хаваецца за канапу, на якой сьпіць Мяшочак).
Зьява 11
Мяшочак, Гаўдэнт, Мацальскі, Магдалена.
Магдалена. Ах, калі я так баюся!
Мацальскі. Ня бойся, ціпачка, ніхто–ж аб гэтым ня будзе ведаць, ты прыйдзеш праз другія дзьверы, — не ад вуліцы, значыцца, а праз браму, праз кухню…
Магдалена. Калі–ж так неяк… не выпадае…
Мацальскі. Праз кухню выпадае. Нікога ў кватэры ня будзе, буду толькі адзін я… буду чакаць…