Шрифт:
Annotation
Гуринович Влада
Гуринович Влада
Аз Iф
Аз ф
1.
Кал сц пешк, то дарога ад дома да шашы займае хвлн сорак. Спачатку праз рэдзеньк, моцна забалочаны лясок, потым па
Я не помню нчога з таго моманту, як пачал валцца дрэвы. Апошняе, што адблася маёй памяц - дзверы халупы расхнаюцца, Яген пачынае вшчаць, як стэрычная кабета. Мусць, у тую хвлну ён моцна пашкадава, што выкну ствол. Дарэчы, пра ствол. Кал мяне павязал на шашы, ён бы у мяне руках. Я шо па трасе насустрач руху, сцскаючы руцэ псталет з расстралянай абоймай не рэагуючы н на святло фар, н на ро атамабльных гудко, н на вск тармазо. Легкавк аб'язджал мяне справа злева. Потым нейкая фура спынлася пасярод дарог, вадзла-дальнабойшчык высунуся з акна дога мацюкася, памнаючы 'гэтых чортавых наркамана'. Гэтага я таксама не памятаю. Мне расказвал.
Яны патрабуюць, каб я спомн. Прыходзяць ледзь не штодня. Жанчына-следчы, давол прыязная, з бялявым кудзеркам бальнчным халаце, накнутым пазверх брузовага швэдра шэрай мн-спаднцы. Чамусьц пазбягае нформы. Гаворыць цхм, мяккм голасам. Ставцца да мяне амаль з смпатыяй. Хаця, быць можа, гэта проста такая гульня. 'Добры палцэйск'.'Злы палцэйск' таксама ёсць. Гэты засёды ва нформе. У кцел з зорачкам падпалконка. Глядзць на мяне, як на лайно. Любць распсваць фарбах, што на зоне робяць з такм, як я.
Не ведаю, чаго яны дамагаюцца. У х ужо склалася агульная карцна. Ствол у маёй руцэ - хба не вдавочны доказ? Але сё-тк нешта х не склейваецца. Напрыклад, дрэвы. Некаторыя был выкручаны з коранем, ншыя пераламаныя каля самых верхавн. яшчэ Данк. Дакладней, яго труп. Гэтага яны не могуць растлумачыць. Мая верся х не задавальняе. Яны спрабуюць дакапацца да сцны. Знайсц рацыянальнае тлумачэнне. Напэна, таму яны прымушаюць мяне распавядаць пра гэта зно зно, хаця я не магу сказаць м нчога новага.
***
Пачалося з таго, што Яген Данк зно пагрызлся. У апошн час яны заядался няспынна, праз любую дробязь. У свам жыцц я няшмат сустрака людзей, якя б настольк ненавдзел адзн аднаго. х сварк часам заканчвался рукапрыкладствам. Аднойчы мне давялося лтаральна адцягваць Данка ад Ягена. Той валяся каля сцяны з разбтай рожай, а я трыма Данка за канер, спрабуючы выхапць нож з яго збялелых пальца. Яген як назнарок даводз Данка да белага калення, кал той рабся нбы шалёны. Часам мне здавалася, што сваёй штодзённай грызн разборках яны начыста забылся, дзеля чаго мы тут.
За арэнду дома мы плацл нейкя капейк. Зрэшты, 'домам' гэта можна назваць з вялкай нацяжкай. Халупа, так-сяк збтая з дошак крытая толем. Усё, што засталося ад вёск, якую знесл пасля таго, як памерла апошняя бабуля з тутэйшых. На месцы вёск збрался будаваць катэджны пасёлак, але нешта не зраслося, у вынку тут выкапал некальк падмурка, залл бетонам, на гэтым справа скончылася. Цяпер
Мы был тут адзным жыхарам. Халупа стаяла на кра забалочанага лесу, побач з грунтавой дарогай. Дарога цягнулася ад самай шашы, пятляючы сярод пустынных палё пералеска. Кламетрах у дзесяц адгэтуль месцлася маленькая вёсачка, ужо амаль вымерлая, а за ёю пачынался яловыя гушчары балоты. Па восен вяскоцы збрал на балотах журавны дурнцы прадавал х вадзлам на трасе. Напэна, гэта было неблагм падзаработкам.
Па шашы можна было дабрацца да горада. З нас трах ато было тольк Ягена - белая 'Адз', якую ён не давяра нкому. Сам матася горад, дзе затарвася прадуктам, а таксама газай, якую купля на буданчым рынку. Электрычнасц хаце не было, з надыходам цемры даводзлася запальваць газнчку.
Мы был практычна адрэзаныя ад знешняга свету. Мабльная сувязь тут адсутнчала. Ад населеных пункта нас аддзялял кламетры бязлюдных палё лясо. дыля. дэальнае месца, каб 'працаваць над Кнгай'. Данк так гэта называ. Працаваць над Кнгай.
***
Мы з Данкам был знаёмыя яшчэ з часо нашай вучобы ва нверы, але па сутнасц я амаль нчога пра яго не веда. Яго бацьк был разведзеныя жыл Гародн. У Мнску х была двухпакаёвая кватэра, набытая яшчэ да разводу. Кватэру аддал Данку. Гэта было найрэдкай удачай - большасць з нас, ншагароднх, жыл абшчагах на здымных кватэрах па некальк чалавек у пако. За кватэру плацл бацьк Данка. Яны ж аплачвал яму вучобу пасля таго, як яго выперл за прагулы ён перавёся на платны факультэт. Тады я таксама вучыся на платным - не дабра некальк бала пры паступленн.
Мы з Данкам трох камункавал, але сябрам поным сэнсе слова не был. Адзн раз я пазычы яму канспект па лекскалог, як ён так не вярну. Пару разо мы распл па бутэлечцы пва дворыку за нверам. А аднойчы ён пусц мяне пераначаваць да сябе кватэру, пасля таго як камендантка абшчаг зачынла дзверы мяне перад носам, папярэдне аблаяшы 'п'янай скацнай'. Надоечы мы адзначал дзень нараджэння аднагрупнцы.
Тады я першыню бачы, як жыве Данк. У тую ноч я бы у вусцлку, але я помню, што бачанае мяне трох азадачыла. У кватэры бы поны бардак. Пасюль валялася скамечаная адзенне, брудныя талерк, пластыкавыя кантэйнеры з рэшткам засохлай ежы, нейкае рыззё. У абедзвюх пакоях на кухн было цёмна - Данк сказа, што се лямпачк перагарэл, яго няма часу х замянць. Уключаны ноут з адкрытым старонкам нтэрнэту акуратны стос кнг на стале выглядал чужародным у гэтым свнушнку.
Данк мочк паказа мне на ложак се за мантор. На ложку ляжа тольк голы матрац - н прасцны, н кодры, але той момант мне было на гэта напляваць. Я павался на матрац адрубся амаль мгненна. Кал я прачнуся, ужо развднела. Данк сё яшчэ сядзе за ключаным нотам, у яго на каленях ляжала раскрытая кнга, ён нешта засяроджана запсва нататнку. Не думаю, што ён канспектава падручнк па лекскалог...
Потым Данк канчаткова заб на вучобу. Я больш не бачы яго н на лекцыях, н на семнарах. Не ведаю, чым ён займася. Хутчэй за сё, проста тырчэ у сваёй кватэры, не вылазячы з-за камп'ютара. За нтэрнэт, вдавочна, таксама плацл яго бацьк, бо Данк ндзе не працава.