Нигина ва Мирмалик
Шрифт:
Азбаски Наврзшо номи шоирро мушаххас нагуфт, мардуми иштиёманд бо шаву авас ба минбари шафати Дарахти олам дида дхтанд, ки аз минбари масид пантар ва баландтар буд.
азрати Шайх Маслиатдин, ки бо тахаллуси «Калом» шеър менавишт, гули сиягш дар даст солор аз ой хест:
Наврз расиду шоду хуррам гаштем,
Аз рафтани барф умла беам гаштем.
Дидему чашидем басо шодию ам,
Охир
Айёми Наврз ассалом!
Фасли дилафрз ассалом!!
Гули баман, ки дар даст дорем, рамзи баор аст. Имрз ар як гиё бо як калом аз хок сар мекашад ва гули баор ба чашму дилу кошонао зеботарин ва поктарин дуруд меорад:
ар рзатон Наврз бод!
Наврзатон фирз бод!!
Мири ханда шобайти наврзиро бо лани мутантан такрор карду пеши мемони асос омад:
– Ч хуш ки окими умоюнбахт ва карумултахти Хуанд Мамуд ибни Иброими арохон бо узури мубораки хеш базми моро шуку шаомати сутург бахшиданд. аноби волоазрат ва азимушшаън ният доранд, бо шеваи хуанд мову шуморо муборакбод гянд. Марабо, аноби олиадр!
окими пурсалобат аз ой нимхез шуда, бо лани шикастаи тоик гуфт:
– Имрз ман яке аз шумоон. Бо деоно гирди як хон нишаста, алвои суманак мехрам. Чунки деон дсти мову шумост. Шодии деон шодии мову шумост. То олам бошад, деон бошад. ар рзи мо амин хел Наврз бошад! Баори нав мрак шавад!
Мири наврз бо чераи пурханда ар ду дасташро аз китф сале боло бардошта, мисли бодфиррак давр занонду идго ба хурш омад. Олиаи Наврз савори аспи сафед ва ороста бо пироани сап-сафеди оар дар базмго ба гардиш шуръ карду аз нигои серофаринаш ба чор тараф гул мерехт. Бетарин овозхоно бо навои синахурши мутрибони чирадаст булбулхон мекарданду раосаои товусхиром бо илваи мавзуни аду омати расо дилу дидаоро мафтун месохтанд. Аз ониби Сайун боди гуворо вазида, ба варзишгарони вазнбардор ва палавонои нерманд мадори тоза мебахшиду лаклаки кдакони сершавунро торафт баланд мебардошт. Дорбозон маорати ол нишон медоданду духтарони инобадаст ва гулто дар сар арунчак мерафтанд. авонмардон аз болои оташи баланди гулхани наврз чусту чолок парида, гуно месзонданду наврасон машули хурсчангу тухмбоз буданд. Шоирон дар ар куну канор шеър мехонданду Зиёуддини Хуанд ахтари рахшони муошираи наврз буд:
Бо шуда аннати анбарнасим,
К шуда тахти зумураднигор.
Боди баор зи сиришки саоб
Шуст зи рухсораи бустон убор.
Булбули хушбй зи атрофи бо,
Гуфта басе танияти навбаор
Мекунад
Дурру гуар бар сари олам нисор…
Коргардони асосии маъракаи бузург Наврзшо лазае арору ором надошт. Бо сару рйи арашор аз як раста ба растаи дигар, аз сари хони як маалла ба мааллаи дигар, аз давраи як мусобиа ба давраи дигар беист хар медавонду ба олибон тфаи идона месупурд, малуборо бо сухани ширин дилбардор мекард. Беинтизоморо ба тартиб меоварду танбалонро ба аракат меандохт. Бо мардум азлу шх меорост, савол медоду авоб мешунид ва агар посух маъул ояд, аз хрин адя мебаровард.
Нигинаву амакдухтаронаш низ сабру арор надоштанд. Бо одати дерина – дастобадаст аз як гшаи идго ба дигараш рафта, ама чизро дидан ва ар ч бештар лаззат бардоштан мехостанд. Дар яке аз гардишо Мири Наврз оноро ниго дошт. Ришу фаши пану дароз ва мйлаби печонашро силаю амвор карда, аммо ниоб аз чашм нагирифта, баланд нидо баровард:
– Эй духтарои зебо, ба ар сеятон як савол дорам. Касе аввалин шуда, дуруст авоб гадонад, мукофот мегирад.
Чанд ангоматалаб дарол оноро гирд гирифта, имкони гурез надоданд.
– Гш кунед, духтарако: паррандае, ки ду пой дораду даст надорад, лекин мисли подшо то дорад, ч ном дорад?
Назокату Назорат аросон Нигинаро нигаристанд. Вай заррае худро гум накарда, ктоу баланд авоб гардонд:
– Хурс…
– Офарин, зебояки бобо! – Наврзшо зуд аз хрин се анди хурсак баровард ва ба дасти Нигина дод: – Ин мукофот барои озиравобият. Тавон ар сеяшро худат хр, натавон – ар сеятон якто хред ва шод кунед.
Аз Наврзшо мукофот гирифтани Нигинаро шунида, Гулсимо мисли дигарон вайро табрик карду оиста пурсид:
– Камарбанди гулдзии модарат адя фиристода куост?
– Дар халтаам. Ана…
– Ба акоям набахшид?
– Паго боз мековам, лекин Мирмаликро намеёбам. Намедонам, дар куо бошад…
– Аз дасташ тфа гирифтию нашинохт?!
– Ту чио мегй? Кай тфа гирифтам??
– озиракак. Ана, дар дастат…
– Оъ.. ин мукофоти Мири Наврз…
Гулсимо базав хандид:
– Офарин, духтари озиравоб! Наход нашинохта бош, ки акои ман ба ту хурсанд бахшид?!
Гунаи Нигина мисли хурсанд арувон шуд. Лек худро дарол ба даст гирифту тфаи модар аз халта берун овард ва болу пар бароварда, ба сурои Мири Наврзи бузург – Мирмалики Хуанд парид…
Равзанаи чорум. Таснифи саёати Сиякл ва хобу хаёли шоини паршикаста
Бо камарбанди наврзии аз номи Бимастура адяшуда миёнро макам баста, Мирмалик амрои Сабзал ба Ворух омад барои аёдати тао ва ам фотиагир. Пас аз олй ва дидорбин гуфт, ки дар аспрези Исфара мусобиаи чобуксаворон ва камонварон баргузор мешаваду барваттар омадаанд, то ба тайири боду аво мутоби шаванд ва аспо бемалол кфти ро бароранд.
– Расо дар ваташ омадед, – изори хушнуд кард Шайх Бурониддин. – Мо азми сафари Сиякл доштем. озир Абдулсайиду Абдулмаид меоянд, шумо болои кат нишаста, як пиёлаг чой ншида истед…