Praca z relacjami, lub Jak wzi?? ?lub. Cz??? 1
Шрифт:
Na poziomie mentalnym zdaje sobie sprawe, ze wprowadzanie zmian metoda COT wymaga czasu. Dzi's drugi dzie'n pracy. Wiekszo's'c z nich jest jeszcze przed nami. Nie mam juz na to ochoty.
Wlosy spielam w kucyk i 'scielam za jednym zamachem. Zdaje sobie sprawe, ze zrobilem co's pochopnego. Zwlaszcza majac w pamieci rozmowe kwalifikacyjna w duzym, prestizowym szpitalu. To juz pojutrze. Ale to wszystko jest frustrujace i rozczarowujace. Mam zerowe zaufanie do powodzenia eksperymentu w skali od jednego do dziesieciu.
Mam nadzieje, ze pracujecie tylko z checia zalozenia rodziny, bez bagazu straty, niedawnego rozstania. I dlatego lepiej sobie radzisz ze swoja praca.
Zabierajmy sie do pracy. Naszym zadaniem jest codzienne przeksztalcanie obrazu, zmieniajac jeden element na raz. Wazne jest, aby dokona'c transformacji w taki spos'ob, aby na koniec odczuwa'c tylko pozytywne emocje. Niewazne, jakie one sa, musza by'c pozytywne. Moze to by'c spok'oj, rado's'c, cisza, zainteresowanie, podniecenie, wdzieczno's'c itp.
Kiedy tw'oj obraz stanie sie taki jak ten? To wszystko jest bardzo indywidualne. Zazwyczaj taka przemiana trwa 'srednio od pieciu do czternastu dni. Czasem dluzej, to normalne. Jeste'smy juz w drugim dniu. Kontynuujemy transformacje obrazu dokladnie w miejscu, w kt'orym zostawili'smy go wczoraj. Podkre'slam: nie od poczatku, ale od razu po zmianie, kt'ora wprowadzili'smy. Zn'ow zmieniamy jeden element, orientujac sie na to, ze posta'c na zdjeciu czuje sie lepiej. Bedziecie mieli lepsze wyniki. Po pierwsze, przypomnij sobie, jak wyszedle's ze zdjecia ostatnim razem. Nastepnie trzeba zrozumie'c, co sie zmienilo w dzisiejszym postrzeganiu obrazu. A potem poszukaj tego, co chcesz w nim zmieni'c.
Swoje pierwsze zdjecie zako'nczylem stwierdzeniem, ze tsunami, podobnie jak samo okno, bylo tylko plakatem lub fototapeta na 'scianie. Ale nadal istnial niepok'oj, ze moga by'c inne powody zdenerwowania bliskich.
Postrzeganie obrazu dzi's jest podobne do tego, co bylo wczoraj po wprowadzeniu zmiany. Jest do's'c lu'zna w por'ownaniu z oryginalna wersja. Ale nie mozna jeszcze nazwa'c tego przyjemnym. Ale w tym stanie mozna przenie's'c sie na przyklad do kuchni. Chodzi mi o to, ze nie mam zadnych bolesnych emocji zwiazanych z obrazem – jedynie rodzaj podniecenia. Oczywi'scie moge szuka'c innych opcji, aby wyra'znie wyczu'c wyrazone zmiany w uczuciach i emocjach.
Na przyklad dom rodzic'ow mozna przenie's'c w inny rejon, gdzie nigdy nie ma tsunami. Ale z jakiego's powodu od razu pojawia sie poczucie ub'ostwa.
Inna opcja jest pokazanie przez chlopaka rodzicom obraczek i powiedzenie im, ze postanowil o'swiadczy'c sie ukochanej.
My'sle, ze gdyby rodzice wychowywali wnuki, to nie baliby sie niczego. Mozesz spr'obowa'c zmieni'c obrazek na taki, na kt'orym chlopak przyszedl odebra'c swoje dziecko, kt'orym w weekend zajeli sie dziadkowie. Robi sie troche spokojniej. Ale nie do ko'nca: ma wrazenie, ze pozbawia ich rado'sci.
Moze przyni'osl je lub przyprowadzil za reke swoje dziecko. Taka zmiana przynosi przyjemne uczucie w duszy, poczucie czego's wzruszajacego i czulego. Zostawie to, prosze. Zaprowadzil dziewczynke do jej rodzic'ow.
Nie moge powiedzie'c, ze uczucia sa calkowicie pozytywne. Raczej okre'slilbym je jako mieszane. Ale na razie zostawie to bez komentarza.
Drugie zdjecie przedstawia mezczyzne odchodzacego z wyrwanym sercem dziewczyny w kieszeni. Dziewczyna patrzy za nim z dziura w piersi.
Wczoraj dodalem lustro, aby uzyska'c efekt jakby facet nie wychodzil i nie m'ogl tego zrobi'c. Wczoraj odczucia zwiazane z obrazem byly malo przyjemne. Dzi's r'owniez sa one dalekie od pozytywnych. Ciagle my'sle o tym, co moge zrobi'c inaczej. Tak, musze przyzna'c, ze praca z tym obrazem nie jest tak latwa jak z poprzednim.
To jest zupelnie normalne. R'ozne obrazy moga by'c przeksztalcane z r'oznym stopniem zlozono'sci. Nie chodzi o twoje do'swiadczenie z metoda, chodzi o gleboko's'c problemu, kt'ory pr'obujemy rozwiaza'c. W moim przypadku nie chodzi tylko o przepracowanie rozstania, ale o wyj'scie ze wsp'oluzaleznionego neurotycznego zwiazku, ze tak powiem. W takich sytuacjach ludzie staja sie tak emocjonalnie zwiazani ze soba, ze powoduje to wiecej cierpienia niz rado'sci. To nie jest normalne! Wyj'scie z tego typu zwiazku jest zawsze trudniejsze niz wyj'scie z normalnego zwiazku partnerskiego.
Rzucam kamieniem w lustro. Albo nie robi'c nic – rozbija sie na drobne kawalki. Jest poczucie czego's strasznego. Odwracam sie w odbiciu, zeby nie widzie'c obrazu. Chce wykrzycze'c ostrzezenie, ale nie do ko'nca potrafie je umie'sci'c. Jest bezuzyteczny. Obraz sprawia, ze chce mi sie plaka'c i czuje sie beznadziejnie.
W lustrze za soba widze sylwetke. Mam wrazenie, ze kto's za mna idzie lub czeka na mnie, obserwuje co sie dzieje. Czuje sie troche lepiej. Dalej placze, ale tym razem moje lzy nie sa tak gorzkie. Jest nikla nadzieja. Na dzi's zostawie takie zdjecie.
Mam nadzieje, ze i Wy zmienili'scie dzi's inny element na swoim zdjeciu. Praca ta metoda wydaje sie trudna i czasochlonna. Moze sie wydawa'c, ze to sie nigdy nie sko'nczy. Ale jest to, obiektywnie rzecz biorac, terapia kr'otkoterminowa. W przeciwie'nstwie do konwencjonalnej terapii daje nie tylko stabilne, ale i szybkie rezultaty.
Dlaczego terapia kognytywno-obrazowa powinna pom'oc?
DLACZEGO TERAPIJA KOGNITYWNO-OBRAZOWA POWINNA POM'OC?
'Snilo mi sie jakie's burzliwe postepowanie w zwiazku. Po przebudzeniu w mojej duszy pojawilo sie nieprzyjemne uczucie. Ale w por'ownaniu z wczorajszym porankiem jest zno'snie. Ulga nie trwa jednak dlugo. Otwieram portal spoleczno'sciowy zwiazany z praca i widze „go” online. Zn'ow ogarnia mnie b'ol i smutek. Placze lzami pretensji, jestem przerazona.
ale ze nic nie bedzie dziala'c i nie bedzie dziala'c. Tak czy inaczej, mam zamiar kontynuowa'c. Moim jedynym pragnieniem w tej chwili jest placz. Nic nie jest w stanie odwr'oci'c mojej uwagi od tego b'olu. Jest jednak pow'od do optymizmu: pojawila sie che'c porzadnego 'sciecia moich wlos'ow i ich zafarbowania. To dobry znak.