Praca z relacjami lub Jak wzi?? ?lub. Cz??? 3

'Snil mi sie bardzo przystojny facet. Przytulil mnie we 'snie, a potem wsiedli'smy razem do pociagu, zeby pojecha'c na wycieczke. Nastepnego dnia zobaczylam w internecie faceta z mojego snu i bylam tak zaskoczona, ze napisalam do niego smsa: „Przepraszam, nie wierze w mistyke, ale 'snil mi sie pan. Odpowiedzial. Tydzie'n p'o'zniej siedzimy naprzeciwko siebie w restauracji. Jest niesamowicie przystojny, inteligentny i zdecydowany. Patrzy na mnie bardzo uwaznie. Widze, ze naprawde mnie lubi. Jedyne co mnie martwi to: dlaczego taki ksiaze jest sam?

W miare uplywu rozmowy okazuje sie, ze opr'ocz urody nowa znajoma ma godne podziwu zasady. Nie pije alkoholu i jest got'ow zmieni'c firme, w kt'orej pracuje, je'sli jej etyka korporacyjna uzasadnia zblizenie koleg'ow poprzez alkohol i imprezy poza miastem. I nie sa to tylko slowa. Dzialania z jego strony, kt'ore obserwuje, potwierdzaja to.

A potem laduje w szpitalu. M'oj nowy przyjaciel bez zastanowienia pedzi w moja strone. M'owi mi, jaka jestem piekna, podczas gdy ja wpatruje sie w niego ze zdziwieniem i zazenowaniem ze szpitalnego l'ozka.

Zwiazek powoli sie rozwija. To chyba m'oj prince charming, na kt'orego czekalam – tak bardzo go lubie. Ale pisze coraz rzadziej, powolujac sie na zapracowanie. Wydaje mi sie, ze mniej na mnie patrzy i nie slucha juz tak uwaznie…

W tej sytuacji w przeszlo'sci moja reakcja byloby: wybranie zwiazku, „dostosowanie sie” do mezczyzny, znalezienie wym'owek – jest zajety, jest zmeczony, pracuje itd. W tym samym czasie ja cierpialabym z powodu jego braku uwagi. Ale po pracy nad asymilacja, kt'ora wykonalem w drugiej cze'sci ksiazki i uzdrowieniu neurotycznych wsp'oluzaleznie'n, wszystko sie zmienilo. Dzi's wybieram komfort emocjonalny nad relacjami! M'owie wiec kiedy's nowej znajomej, ze za malo uwagi po'swiecam sobie. Je'sli jego stosunek do mnie sie nie zmieni, to zaprzestane naszej komunikacji. Tak, to boli i to bardzo, ze nie jeste'smy dla siebie odpowiedni! Ale udreka nie bedzie trwala dlugo; to naturalne i normalne. A je'sli zostane w tym zwiazku liczac na zmiane w przyszlo'sci bede cierpiala dlugo, upokarzajaco i bez sensu. Juz tak nie bedzie!

Je'sli jeste's w takiej sytuacji i wybierasz zwiazek, to polecam Ci przeczyta'c druga cze's'c tej trylogii. Je'sli jeste's w zwiazku, kt'ory nie ma dla Ciebie sensu, ale boisz sie go zako'nczy'c, przeczytaj pierwsza cze's'c ksiazki.

Je'sli przepracowale's zar'owno pierwsza, jak i druga cze's'c, lub je'sli uwazasz, ze jeste's w porzadku i nie masz w zwyczaju cierpie'c w zwiazku, to ta ksiazka jest wiecej niz prawdopodobna dla Ciebie. Tutaj wybieramy to, co sprawia nam rado's'c. Mezczyzna? Rodzina? Zachowanie? Najpierw wybierzemy siebie!

W poprzedniej cze'sci ksiazki pracowali'smy z Terapia Wyobra'zni Poznawczej (CST) nad samoakceptacja, poczuciem wlasnej warto'sci poprzez relacje rodzic-dziecko. Wykonujac 'cwiczenia, musieli'smy wymy'sli'c pozytywne metafory dotyczace relacji z mama dzi's, z mama w dzieci'nstwie, z tata dzi's i z tata w dzieci'nstwie, a takze z samym soba i z Bogiem (wszech'swiatem). Je'sli osoba byla wychowywana przez ojczyma, babcie lub znaczaca inna osobe dorosla poza rodzicami, nalezy r'owniez stworzy'c metafory dotyczace relacji z ta osoba dorosla. W tej cze'sci ksiazki zaczniemy od sprawdzenia aktualnego stanu metafor, a nastepnie doprowadzimy je do stanu zasobno'sci. Czyli nie tylko dobre metafory, ale takie, kt'ore sprawiaja, ze w sercu robi sie cieplo i dobrze.

Wyobra'z sobie metafore swojej relacji z tata w tym momencie. Wyra'z na obrazku, jak sie czujesz w relacji z tata w tym momencie swojego zycia. Je'sli metafora jest negatywna, powiniene's popracowa'c nad tym tematem. Jak to zrobi'c dowiesz sie w drugiej cze'sci tej trylogii. Je'sli tw'oj rodzic nie zyje, to nie ma znaczenia.

W tym czasie wciaz kre'slisz metafore swojego zwiazku z nim.

Wazna role w moim zyciu, opr'ocz taty, odegral dziadek. On juz nie zyje. Stworze tez metafore mojej relacji z nim. Na wygaszaczu ekranu mojego telefonu jest zdjecie, na kt'orym trzyma mnie, mala dziewczynke, w ramionach. Dla mnie fotografia jest wsparciem i zasobem. Milo's'c „wychodzi” z niego.

Gdyby wyobrazi'c sobie m'oj stosunek do niego jako metafore, to bylaby to dziewczyna. Ze wszystkim w przyrodzie rozmawia jak z dziadkiem, czuje jego niewidzialne wsparcie i opieke. Wazne jest, aby stworzy'c obraz jak najbardziej szczeg'olowy: dziewczynka wrzuca do wody kamyki, jak nauczyl ja dziadek, i wypowiada zyczenie. Wie, ze dziadek obserwuje ja z nieba, czuje jego obecno's'c, mimo ze go nie widzi. Podziwia ja i obejmuje swoim sercem, kochajac ja serdecznie.

W tym obrazie jest silna zaradno's'c. Mozna to jeszcze bardziej uwydatni'c, wyobrazajac sobie, ze obraz dziadka niewidzialnie stoi obok niej, przytula ja lub caluje w glowe, jak ukochane dziecko.

Je'sli metafora okaze sie dla Ciebie r'ownie zaradna, dodaj do niej jedna mala zmiane, kt'ora uczyni ja jeszcze lepsza. A potem spr'obuj pomy'sle'c, jak mozna ten stan „naprawi'c” w zyciu. Na przyklad, jak juz m'owilem, na moim ekranie jest zdjecie mojego dziadka tel. Za kazdym razem, gdy go widze, moje serce wypelnia sie tym zaradnym stanem. Zastan'ow sie, jak mozesz umie'sci'c obraz zasob'ow w swoim zyciu? Moze wyciagna'c perfumy ukochanej osoby i nalozy'c je na kilka rzeczy? Znale'z'c sensowna ksiazke lub melodie?

Je'sli obraz jest dobry, pozytywny, ale nie zaradny, to od teraz Twoim zadaniem jest codzienna zmiana jednego elementu w nim, tak aby bylo coraz lepiej. R'ob to tak dlugo, az obraz bedzie wywolywal tylko bardzo silne pozytywne uczucia. Nastepnie „Dodaj ja do swojego prawdziwego zycia w jeden z opisanych powyzej sposob'ow lub wymy'sl wlasny. Czyli zr'ob co's, co bedzie Ci o niej przypomina'c i sprawi, ze poczujesz sie dobrze.

Je'sli teraz ten algorytm nie wydaje Ci sie calkiem jasny, znajdziesz tu przyklady, kt'ore mam nadzieje, ze rozja'snia sprawe. Je'sli obraz wywoluje negatywne uczucia, nalezy go r'owniez stopniowo zmienia'c na lepsze za pomoca dodatkowych technik opisanych w drugiej cze'sci ksiazki.

Stworzyle's wiec metafore dzisiejszej relacji ze znaczacym innym lub rodzicem. Je'sli wymaga ona dopracowania, najpierw trzeba uczyni'c ja zasobna, zmieniajac codziennie jeden element. Je'sli, tak jak w moim przykladzie, jest ona dobra i zaradna, tworzymy druga metafore swojego dzieciecego zwiazku z ta osoba.

Moja relacja z dziadkiem w dzieci'nstwie wyraza sie w postaci obrazka, na kt'orym widze, jak ide po parapecie, a on trzyma mnie za reke, zebym nie spadla. M'owi mi co's o otaczajacym mnie 'swiecie i lubie z nim spacerowa'c. Dla mnie ta metafora jest bardzo przyjemna i pomyslowa. Dlatego zostawiam to tak, jak jest. Aby przenie's'c to do mojej rzeczywisto'sci, moge my'sle'c o tym, ze trzyma mnie za reke, gdy ide sama.