Пыл саркафагаў
Шрифт:
* * *
Якім трэба быць грахаводнікам, каб спасцігаць душу праз катаванне ўласнае плоці, і святым - праз яе асалоду.
* * *
Забарона свабоды сексу нараджае экстрэмізм. Хто за гвалт — кінь у блудніцу камень!
* * *
А х, якую нянавісць і пагарду адчуваюць да мяне старыя дзевы і сексуальна заклапочаныя кабеты! Вось яны —
* * *
Чаго вартае жыццё, якое «перажыло» патэнцыю?
* * *
«Не старэюць душой ветэраны...» Паэты і целам.
* * *
Гэты горад цесны нават для плётак.
* * *
Дзве рэчы нельга шчыра давяраць жанчыне — гэта фалас і маёмасць: ад першага яна траціць свой розум, ад другога — гонар.
* * *
Ж анчыны каюцца не ў грахах, а ў тых памылках, што іх выкрылі.
* * *
Каб утрымаць каля сябе каханага, якому здраджваюць, прадстаўніцы слабога полу часта аддаюць яму маральную перавагу над сабою, тым самым кампенсуючы яго рогі яго ж уласным самалюбствам.
* * *
Калі жанчына агаляе сваю душу, будзь упэўнены: яна задзярэ і спадніцу.
* * *
Калі жанчына не мае кайфу ў ложку, з гэтага не вынікае, што партнёр дрэнны, проста яна яго не мае.
* * *
Мой фалас — гэта толькі пэндзаль, якім маляваў жаночы інтэлект. А жанчыны пралівалі вершамі....
* * *
Мяняйце хутка жанчын, інакш яны паспяваюць вам здрадзіць.
* * *
Тое, што робіцца штораз, не ёсць інтымным.
* * *
У адрозненне ад моцнага полу, жанчыны ніколі не ганарацца велізарнасцю свайго дзетароднага органа.
* * *
Часам рэўнасць да аднаго — лепшы лекар ад кахання да другога (можа таму, што рэўнасць — гэта любіць сябе ў іншым, а кахаць кагосьці ў сабе жанчыне не ўласціва).
* * *
Не ствары з жанчыны казку. Невыносна балюча будзе зноў развітацца з дзяцінствам.
* * *
Пазбягай кахання Шарлоты Кардэ. Спачатку
* * *
Без барацьбы каханне саступае месца толькі нянавісці.
* * *
Для ўладара альбо нават для добрай пасады заўжды ёсць небяспека з’яўлення сваёй Монікі Лявінскай, ды асцерагайся больш не яе, але Доры Брыліянт.
* * *
Не верце ў жаночы інтэлект, яго проста не існуе. Жаночы інтэлект — гэта звычайныя хітрыкі альбо балаўніцтва, разлічаныя на пэўную катэгорыю мужчын, якія ўважаюць сябе інтэлектуаламі.
* * *
Няма істотнай розніцы між дваццацігадовай жанчынай і саракагадовай, чаго не скажаш аб моцнай палове чалавецтва.
* * *
У поглядзе кожнай маці-адзіночкі ёсць нешта жабрачае.
* * *
Ці мае права настаўнік цалаваць сваіх вучаніц? Так, і не толькі цалаваць, калі гэта спрыяе выхаванню і адукацыі апошніх.
* * *
Шмат ад якіх жанчын (нават пры іх падсумаванні) не нараджаюцца нават афарызмы, там-сям яшчэ з’яўляюцца ад іх паўдуркі ды жарты.
* * *
Калі, згодна з Ніцшэ, напісанае прытчаю і крывёю трэба не чытаць, а вучыць на памяць, то напісанае семем і афарызмам дастаткова толькі штораз перачытваць.
* * *
Як паэт, у маладыя гады быў вучнем Авідыя, пакуль з цягам часу не закрышталізаваўся амаль па-стэндалеўску.
* * *
Дзеля таго каб называцца найвялікшым настаўнікам кахання на ўсе часы, Авідыю досыць было б аднаго выслоўя: “Калі цябе палоніць толькі што расцвітаючая, але яшчэ не выспелая прыгажуня, да цябе прыйдзе дзяўчына ў поўным сэнсе гэтага слова”. Парадаксальна, але гэта думка абессэнсоўвае і вычэрпвае ўсю “Ars amatoria”.
* * *
Быць сабою — гэта строіць сябе так, каб ніхто не здагадаўся, што строіш іншых.
* * *
Каханкі падзяляюцца на дзве катэгорыі: тыя, хто ўтрымлівае цябе і тыя, каго вымушаны утрымліваць ты.
* * *
Не шукайце ў адной кабеце адначасова і жонку, і каханку, і паплечніка. Згубіце іх усіх гэтак жа адначасова.
* * *