Год беларуса: Вершы. Вершав. апавяданні. Публіцыстыка
Шрифт:
Паляванне (с. 116). Упершыню — «Гоман» (Вільня), 1917, 13 ліпеня, з паметкай: Валожын, 1.IV. 1911 г.
Не спанатрыў (с. 119). Упершыню — «Наша ніва», 1911, 17 лістапада. Пры жыцці аўтара неаднойчы перадрукоўвалася: у кнізе «Апавяданні і легенды вершам розных аўтараў» (с. 25–29), у Беларускім календары на 1914 год (с. 81–83), у «Хрэстаматыі новай беларускай літаратуры (ад 1905 году)» (с. 234–236).
Прадаў (с. 124).
Жальба ўцекача (с. 127). Упершыню — «Беларусь», 1910, 7 ліпеня, з паметкай: Канец будзе. Расшукаць нумар газеты з заканчэннем твора не ўдалося.
ПУБЛІЦЫСТЫКА
3 допісаў у «Нашу ніву»
1909 год
1. «Наша ніва», 1909, 7 мая. Гэты допіс, як і ўсе наступныя (за выключэннем асоба агавораных), пачынаецца з указання месца падзеі: м. Валожын Віленскай губерні Ашмянскага павета; усюды подпіс — Стары Улас.
2. «Наша ніва», 1909, 16 красавіка.
3. «Наша ніва», 1909, 25 чэрвеня.
4. «Наша ніва», 1909, 16 ліпеня.
5. «Наша ніва», 1909, 23 ліпеня.
6. «Наша ніва», 1909, 6 жніўня.
7. «Наша ніва», 1909, 24 верасня.
8. «Наша ніва», 1909, 8 кастрычніка.
9. «Наша ніва», 1909, 15 кастрычніка.
10. «Наша ніва», 1909, 5 лістапада.
11. «Наша ніва», 1909, 3 снежня.
1910 год
1. «Наша ніва», 1910, 21 студзеня. Падпісана ініцыяламі С. У.
2. Там жа. Месца дадзенай падзеі—«в. Ганчары Віленскай губерні Ашмянскага павета».
4. Там жа.
3. «Наша ніва», 1910, 4 лютага. Месца падзеі — «в. Ганчары Віленскай губерні Ашмянскага павета».
5. Там жа. Допіс з Валожына.
6. Там жа. Да гэтай нататкі дадзена наступнае рэдакцыйнае тлумачэнне: «Канца свету ад каметы не будзе — вучоныя людзі гэта ўжо растлумачылі. Але добра было б, каб скарэй прыйшоў іншы свет — лепшы; а то нейкі туман пайшоў па гасударстве, неяк як бы гніе жыццё, а людзі святлейшыя і рукі апусцілі. Трэба з гэтым гнойным жыццём ваяваць чым льга! Самі сабе людзі найгоршыя ворагі».
7. «Наша ніва», 1910, 11 лютага.
8. «Наша ніва», 1910, 18 лютага.
9. «Наша ніва», 1910, 18 лютага. Месца гэтай, як і папярэдняй, падзеі — вёска Брылькі.
10. Там жа. Месца падзеі — вёска Бурмакі.
11. Там жа. Месца падзеі — вёска Расолішкі.
1911 год.
1. «Наша ніва», 1911, 27 студзеня.
2. «Наша ніва», 1911, 17 лютага. Падпісана крыптанімам Ст. У-а-с.
3. «Наша ніва», 1911, 17 сакавіка.
4. «Наша ніва», 1911, 9 чэрвеня.
5. «Наша ніва», 1911, 6 кастрычніка.
1912
1. «Наша ніва», 1912, 5 студзеня.
2. «Наша ніва», 1912, 5 красавіка. Месца падзеі — «Пяршаі Віленскай губерні Ашмянскага павета».
3. «Наша ніва», 1912, 22 сакавіка.
4. «Наша ніва», 1912, 14 чэрвеня.
1913 год
1. «Наша ніва», 1913, 31 мая. Допіс надрукаваны пад загалоўкам «Што чуваць каля Валожына Ашмянскага павета».
2. «Наша ніва», 1913, 7 лістапада. Пад допісам паказана месца падзеі: «Ашмяншчына».
ГЕЛЕНА СІВІЦКАЯ.
ЖЫЦЦЯПІС МАЙГО БАЦЬКІ
Гелена Уладзіславаўна Сівіцкая — малодшая дачка Старога Уласа, якая жыла з ім да яго смерці ў 1939 годзе. «Жыццяпіс» склалі лісты Г. Сівіцкай 1966–1967 гг. да літаратуразнаўца Г. Каханоўскага ў адказ на яго просьбу рассказань пра бацьку. Аўтарка лістоў жыла ў той час у горадзе Гнезна (ПНР). Напісаны яны на польскай мове. На беларускую мову перакладзены ўкладальнікам дадзенай кнігі.
ЗМЕСТ
Паэт-самавук з Валожына. Вячаслаў Рагойша. 5
ВЕРШЫ
«Слоўца адно, а часам другое…»…….21
Зімою……………..22
Сватаўство…………….23
На вяселле сваяку………….25
Цярплівы нябожчык…………27
Абяцадла……………..29
Вясна……………..30
Сонейка прыгрэла…… 32
3 кутка праўды………….33
Мода………………34
Выгаварылася…………. 36
Спрытны адказ…………..37
Прамчаўся май…………..38
Зацішны куток. ……39
У дажджлівы час. 40
Пажар…… 42
Пра паноў…………..44
Восень……. 47
Пірог……………. 48
Каму што………… 50
Думка бежанца. 52
Жаль……………54
Боязна……………..56
3 Новым годам!..………..57
Апошняе жаданне………….59
ВЕРШАВАНЫЯ АПАВЯДАННІ
Год беларуса……. 63
Курган………. 72
Кумавы Магілы….. 76
Легенда і праўда…………80
Цікавы……………83
Іголка…………….85
Патрапіла каса на камень…….89
Гдзе бярозы расахаты………..92
Сваты……………..96
Тры зладзеі…………..100
Суд……………..106
Прыгавор…. 113
Паляванне…………….116
Не спанатрыў…………..119
Прадаў……………..124
Жальба ўцекача………….127
ПУБЛІЦЫСТЫКА
3 допісаў у «Нашу ніву»……….137
Жыццяпіс майго бацькі. Гелена Сівіцкая. 160
Каментарыі. 165
С 77
Стары Улас
Год беларуса: Вершы. Вершав. апавяданні. Публіцыстыка/Уклад., падрыхт. тэкстаў, уступ. арт. і камент. В. Рагойшы. — Мн.: Маст. літ., 1990.— 174 с., [5] л. іл., партр. — (Спадчына).