Прымакі
Шрифт:
(Ідзе к дзвярам.)
Нашто тое а, бэ, цэ, Нашто тое слова, – Калі мілы пацалуе, То і я гатова.З'ява V
Кацярынка,
К а ц я р ы н к а (адскочыўшы ад дзвярэй). Гэта ты, Мацейка?!
М а ц е й к а (са скрыпкай). Гэта я, Кацярынка!
К а ц я р ы н к а. Ха-ха-ха! Мацейка прыйшоў да Кацярынкі!
М а ц е й к а. Ха-ха-ха! I Кацярынку Мацейка дома адну застаў! (Абымаючы.)
Кацярына рана ўстала, У суседа запытала: Ці не відзеў, ці не бачыў Хто хвартух мой паскудлачыў?К а ц я р ы н к а (абымаючы Мацейку)
Мацей,не дурэй, Не дзяры сарочкі, – Не ты праў, не ты ткаў, А паповы дочкі.Ха-ха-ха! А чаго ты прыйшоў, Мацейка?
М а ц е й к а. Да Кацярынкі ў госці прыйшоў і...гарэлачкі прынёс! (Паказваючы паўквартоўку.) Во!
К а ц я р ы н к а. А за гэта сухой лазні не дастанеш ад мамкі і таткі?
М а ц е й к а. Гэта толькі татка сягоння дастане ад мамкі лазні, бо дома не начаваў.
К а ц я р ы н к а. I мой дастане, бо таксама дома не начаваў.
М а ц е й к а. Ха-ха-ха! Вось так аказія! Затое ж мы вып'ем з табой за іх здароўе.
К а ц я р ы н к а. Вып'ем, Мацейка! Але і за здароўе мамак нашых, бо каб не яны, дык як жа б мы тут з табою выпівалі. Бачыш, і закуска нават гатова!
Падыходзяць да стала і выпіваюць.
М а ц е й к а. Вып'ем па адной!
К а ц я р ы н к а. А пасля і па другой!
М а ц е й к а (абняўшы Кацярынку, прыпявае)
А, дзевачкі, і я ваш! Пойдзем разам на кірмаш, А з кірмашу дадому Ды ў ярную салому!К а ц я р ы н к а (таксама)
Па саломе качалася, Нічога мне не сталася; Зялёнае сена – Яно мяне з'ела.М а ц е й к а. А цяпер вып'ем па другой!
К а ц я р ы н к а. А пасля і па трэцяй!
М а ц е й к а
Дзяўчыначка чарнаброва Паехала ў лес па дрова, Паехала чорным бычкам, Завязаўшы пастол лычкам.К а ц я р ы н к а
Я на ганачку стаю, Слёзы коцяцца; ДзеўкіМ а ц е й к а. А цяпер вып'ем па трэцяй!
К а ц я р ы н к а. А пасля і па чацвёртай!
М а ц е й к а. Ужо не астанецца па чацвёртай.
К а ц я р ы н к а. Дык і будзе годзе на расходзе!
М а ц е й к а
Чаму Каську не любіць, Калі Каська ладна; Хвартух новы, паркалёвы, Спаднічка ядвабна!К а ц я р ы н к а
Цераз рэчку, цераз стаў Любіў мяне Станіслаў; I я яго любіла, Ды спаднічку згубіла!М а ц е й к а. Ха-ха-ха! Як добра без старых загуляць трохі і пасмяяцца!
К а ц я р ы н к а. Але каб толькі з гэтага смеху не выйшла якога грэху?
М а ц е й к а. Як не захочаш, то і не выйдзе. Але ведаеш што? – пойдзем з табой «таўкачыкі»! Бо як трошкі я лыкну, дык тады бярэ мяне ахвота паскакаць.
К а ц я р ы н к а. I мне таксама хочацца. Сып, Мацейка!
М а ц е й к а. Давай, Кацярынка! (Мацейка скача «таўкачыкі», а Кацярынка толькі памагае прыпяваць.)
Шах-мах, таўкачыкі! Шах-мах, асіновы! А работы Максімовы! Сем год валяліся, Пакуль к ступе дабраліся, Шах-мах, таўкачыкі!.. і г. д. То ў ніт, то пад ніт, То у бердачка, – Прыбівай, прыбівай, Маё сэрдачка! Не сядзі ля мяне Ды не братайся; За ручанькі не трымай Ды не радуйся!К а ц я р ы н к а (разахвочаная). А цяпер – «цыганку», Мацейка!
М а ц е й к а. Сып «цыганку», Кацярынка!
К а ц я р ы н к а. Лаві! (Надзявае шапку Мацееву і скача «цыганку». Мацей даганяе.)
Я – цыганка маладая, Я – цыганка не старая, Знаю варажыць! Э-эх! Знаю варажыць! О, падай, Мацейка, ручку Ды насып мне грошай кучку, – Усю праўду скажу! Э-эх! Усю праўду скажу!М а ц е й к а (злавіўшы Кацярынку і цалуючы). Ха-ха-ха! А што, такі злавіў! Ужо з маіх рук не выкруцішся!
К а ц я р ы н к а (цалуючы). Паглядзім! Гэта яшчэ, як я захачу!
Уваходзяць Трахім і Паланея з мешалкай.
З'ява VI
Тыя ж і Трахім, Паланея.
Т р а х і м (убачыўшы, як Мацейка з Кацярынкай цалуюцца, да Мацейкі). А ты гэта, шэльма, што вырабляеш з маёй Кацярынкай?