Сцежка дадому

Цвірка Кастусь

* * * Рассыпала ноч алмазы Па дахах дамоў, па рамах. Блішчаць

усе яны разам У мілых вачах таксама. Збірайце ж вы іх, збірайце, Збірайце, пакуль маладыя, I ў сэрцы сваім зберагайце Алмазы найдарагія. Дарога жыцця — немалая, На ёй будуць церні і цені, I часам аслепіць — бывае! — Вам вочы чорная цемень. Ды вы любыя запруды Адолееце адразу, Калі асвятляць вам будуць Дарогу тыя алмазы!

ДАРЫЦЕ ЎСМЕШКІ! Дарыце ўсмешкі людзям, як кветкі Найшчодрых сэрцаў лепшыя сведкі. Яшчэ на свеце о як даволі Нам часам ліха ўдзяляе доля! Дарыце

ўсмешкі — для чалавека. Не трэба лепшых, чым ласка, лекаў. Нашто ж хаваць нам у тлуме спешкі Душы багацце — дарыце ўсмешкі! Дарыце ўсмешкі, дарыце ўсмешкі — Ад сэрца к сэрцу прамыя сцежкі.

1 — Ятвязь — такую назву носяць некалькі вёсак на Гродзеншчыне. Ёсць там і рэчка Ятвязь, на якой стаіць сяло Ятвеск. Гэтыя назвы — ад яцвягаў, колішніх насельнікаў краю, паходжанне якіх канчаткова не высветлена. Рускі гісторык XIX ст. С. М. Салаўёў, адзначаючы смеласць і непакорлівасць гэтага «загадкавага народа», пісаў, што «яцвягі ў бітвах ніколі не ўцякалі і не здаваліся ў палон, а гінулі разам з жонкамі». Яцвягі былі амаль поўнасцю знішчаны ў няроўных бойках з іншаземцамі. С. М. Салаўёў даводзіць, што рэшткі яцвягаў быццам бы заставаліся яшчэ ў яго час на Скідальшчыне: «Яны рэзка адрозніваюцца ад беларусаў і літоўцаў смуглым тварам, чорнай вопраткай, норавамі і звычаямі, хаця ўсе ўжо гавораць на беларускай мове з літоўскім акцэнтам».

2 — Казімір Лышчынскі — беларускі філосаф, які за свае атэістычныя погляды, выкладзеныя ў трактаце «Аб неіснаванні бога», быў па прыгавору сеймавага суда ў Варшаве спалены на агні.