Выкраданне Чарадзея (на белорусском языке)
Шрифт:
– Не той!
– паспела яшчэ раз крыкнуць Ганна.
У той жа момант з шара знiклi двое: Кiн i блазан. Фрыдрыхаў меч рассек паветра. I, адкiнуўшы яго, рыцар апусцiўся на каленi над Раманавым целам, падаў знак, каб яны беглi
Шар патух.
– Усё, - сказаў Жуль.
– Дзе яны?
– спыталася Ганна.
– Яны прайшлi скрозь нас. Яны ўжо там, дома... Ты не ўяўляеш, як я стамiўся.
– Я таксама стамiлася, - сказала Ганна.
– Дзякуй, - сказаў Жуль.
– Без цябе было б не выбрацца нам.
– Не варта падзякi, - адказала Ганна.
– Ты ўпэўнены, што ён забраў Акiплешу?
– Ты ж бачыла, - адказаў Жуль. Ён падняў пульт i паклаў у чамадан.
– Яны дабралiся на месца? Ты ўпэўнены?
– Безумоўна, - сказаў Жуль.
– Што з iмi можа здарыцца?
26
Ганна прачнулася, калi сонца ўжо хiлiлася на захад. У пакоi было горача, над пакiнутай на стале фiлiжанкай кавы кружылiся восы. У пакоi стаяў дзед Генадзь.
– Выбачай, - сказаў ён.
– Я тут стукаў, стукаў, дзверы адчыненыя, ты не адклiкаешся. У нас у вёсцы не тое, што ў горадзе, - у нас прасцей. Дзверы адчыненыя, я i ўвайшоў.
– Нiчога, - сказала Ганна, апускаючы
Ганна акiнула сябе позiркам - яна так i засталася ў сукенцы польскай князёўны Магдалены, пляменнiцы караля Лешкi Белага, родам са стольнага горада Кракава.
– Гэта ў Маскве так носяць?
– спытаўся дзед. Ганне здалося, што ён пасмiхаецца з яе. Яна ўстала i выглянула ў сенцы. Там было пуста i чыста. Дзверы ў халодную святлiцу расчынены насцеж. I там пуста. Ложак акуратна засланы.
Дзед Генадзь плёўся следам за ёю.
– Паехалi, значыць?
– сказаў ён.
– Паехалi, - адказала Ганна.
– А я табе на памяць прынёс, - сказаў дзед.
– З музея.
Ён выцягнуў з глыбокай кiшэнi з плашча медную львiную галаву з колцам у пашчы.
– Я яшчэ дастану, ты не турбуйся.
– Дзякуй, дзядуля, - сказала Ганна.
– Яны напраўду адтуль?
– А цi я ведаю? Былi б людзi добрыя.
Ганна вярнулася ў вялiкi пакой. Праз адчыненае акно быў вiдаць круты пагорак. Каля ручая пасвiлася гнядая кабыла Клеапатра.
– Грахi нашы цяжкiя, - уздыхнуў дзед.
– Спяшаемся, мiтусiмся, падарожнiчаем бог ведае дзе. А гэта ж рызыкоўна. Вось я табе тут малачка прынёс. Сырадойчыку. Будзеш пiць?