Quo Vadis

Сянкевіч Генрык

С. 364: Асторый Скапула — намеснік Брытаніі з 47 да 52 г., скончыў самагубствам у 66 г. Ветус Павал — цэнтурыён прэторыянаў, удзельнік змовы Пізона. Крыспін Руфрый —

сенатар, прэфект прэторыі за часамі Клаўдыя, першы муж Папеі Сабіны, скончыў самагубствам у 66 г. Мінуцій Тэрмус — прэтор, катаваны ў 66 г.

С. 367: …як Эол спаткаў Адысея, калі вярнуўся прасіць яго другі раз… — Як піша Гомэр («Адысея», Х, 1 — 75), бог вятроў Эол панаваў на востраве Эолія, да якога прыстаў мараплаў Адысея, і прыхільна сустрэў госця, прэзентаваўшы нават мех з вятрамі, запакаванымі ў ім; аднак спадарожнікі Адысея развязалі мех, і карабель зноў прынесла да Эоліі. Але тут ужо Эол не толькі адмовіўся дапамагаць Адысею, але й прагнаў яго.

С. 375: Сэпта Юлія — будынкі на паўночным схіле Капітоля, прызначаныя для галасавання.

С. 378: Флавій Сабін Тытус — старэйшы сын Веспасыяна. …і Прокул, і Арарык, і Аўгурын, і Гратус, і Сілан, і Проксімус… — маюцца на ўвазе ўдзельнікі змовы Пізона, дзе сярод названых усе рыцары,

за выключэннем апошняга, які быў прэторыянскім трыбунам. Пампей, Карнэль, Мартыяліс, Флавіюс Нэпос і Статыюс Даміцый — прэторыянскія трыбуны.

С. 391: Базыліка Пятра — сабор Святога Пятра, які будаваўся пры ўдзеле Мікелянджэла.

_{Г. Сянкевіч}

_{Quo Vadis}

_{Пераклад з польскай мовы ксяндза П. Татарыновіча}

_{Рэдактар — Вітаўт Мартыненка.}

_{Карэктар — Наталля Кучмель.}

_{Дызайн вокладкі — Віктар Іваноў.}

_{Вёрстка — Кастусь Елісееў.}

_{Тэхнічная рэдакцыя — Кастусь Елісееў, Віктар Іваноў.}

_{Адказны за выпуск — Ларыса Андросік.}

_{Звярстана на камп’ютарах Apple Macintosh асацыяцыі Limas K.J.}

_{Падпісана да друку xx.xx.02. Фармат 60x90/. Папера афсетная.}

_{Др. арк. xx, 00. Наклад 1000. Зам. № xxx.}

_{Надрукавана…}

_{Ліцэнзія ЛП №xx ад xx.xx.xx.}