Бастан кешкен, кµз кµрген
Шрифт:
бермеуден трбиеміз бзылып бара жатыр ой. Осыны крінісі
«Балы басынан шіриді» деп басталды. Жазушы Дкенбай
Досжанны «Ине шындаы мір» таырыбымен берілген «Жлдыз»
журналы, 2002ж. №8 саныдаы хиаятын оып отырып, атты
ренішке дшар болдым. рине, кейінкерлері з атымен берілмеген,
біра мірден алынан. лгіні жоарыдан жетілгендерден,
басарушылардан аламыз деуден йыа батып та бара жатырмыз
ба, ойлайышы. Саналы дегенмізден санасыздыа рынуа баран.
Европаа
журналды 28 – бетінде берілгендерді тірік дей аласы ба, жо,
брі солай болуда. Хиаяны эпилогында немен тынаны беріліпті.
Сонда осыан рынамыз ба?
– Жо. Бан жол беру аза деген атымыза тсе бастаан
ла. Да тсті деген тесіледі, шіриді, жо болады. Намысы бар аза
болса, халытыыды сатаймын десе, аш кзіді,арсы шы!
9/ Ш 2004ж.
276
Інім Нрали Сарыпбеклына арнайы сенім.
Бл соы сз іспеттес нрсе кейінірек (оштасар кезде) жазылу
не айтылуы керек еді, оан ммкіндік бола ма, болмай ма, алдын ала
жазанымды арты крмессі деп санаймын, сондытан да жызып
отырмын.
Бір – бірімізге алаш жолыанда, бірден - а аа – іні тапандай
уанышпен амандысып едік, солай да болды. мені отстікке кшіп
келуіме Шиелі жатаы бауырларым: «айда, кімге барасы
артайан шаыда?» - деген еді. Мен адаспаанымды зіе алаш
жолыанда – а тсіндім: сырттай ана еміс – еміс есітіп, толы
білмей жатан бір атадан тараан екі елді екеуіміз таныстырды,
осты деп есептеймін. Сонда мен адасып бара жатан жо екенмін;
аайынымны жартысын іздегендей келген екенмін, таптым да. Ол –
сен.
«Аты жо абыржу» деген гімемде абыржуым солай созылмай,
ауымына тсті, яни «Аты жо абыржудан айыу» деген
таырыпта гіме туды.
«Аасы барды жаасы бар» болса, «Інісі барды тынысы бар»
болып шыты. Тынышандай болдым. Шаршаан шаымда ойлаан
ойымды жаластырушы, тындырушыны таптым.
Ол - зісі.
Кім бізге тапсырма беріп еді дейікші. Ешкім де тапсырма беріп,
не зорлаан жо. араызшы, екі жатан екі игілікті бір таырыптаы
масатты тйісуін; бірі бастаушы да, екіншісі остаушысы. Бан
уанбаанда, ырза болмаанда, неге ырза болар еді!
Тсінген ойлы адама осы ісіміз птарлы іс ой деп санаймын.
Мен болсам, плектегі исі шыып піскен ауындаймын: лайан
адаммын. Сен болса,глдеп ркендеген су сатысындасы.
Жемісі мол, халыаа алаулы, сйкімді болуыды тілеймін.
«Халыпен оштасу» деген таырыпта да бірдее жазан
болдым: осыдан кейінгі гіме сол.
Дниеден ткен ш адама оштасу рсімінде (намаза
жиналандара арнап)
оыанмын. Ол туралы мені «Кзбен крген, бастан кешкен» атты
гімелер жиналымда жазаным да бар.
Маан белгісізі – андай жадайда, ай уаытта, ай жерде кз
жмуым жне халы алдында алай шыарып салатыны. Бл іс,
рине, аландарды (бауырларымны) ісі. Осындай жадай бола
аланда, хабарлануа тиісті жандарды тізімінде зіді де
жазанмын. Хабарланып, топыра салуа ммкіндігі болып жатса,
зі басарасы ба деген міттемін. Шілік жаын жетік білмеймін ой,
Шиелі жаы саан онша таныс болмаанмен, маан таныс ой.
Сондытан да бастаан ісімді з олыа тапсыран едім ой.
Матанатындай ебегім де жо, біра бкіл мірім ой стінде
ткен адаммын. Маан оып, білім аландар теріс пікірде болмас,
барымды аяан жан емеспін. Солай бола тра, мыт болып бара
277
жатан ата – бабаларымызды зерттеп, онымен бауырларымды
таныстырудаы – хабардар етудегі ебегімді зіме лкен Жбаныш
санаймын. Оны аятаушы, жарыа шыарушы зісі.
Мені осы жазанымды з балаларыма крсетіп, тосырамай
батыл кірісіп, бкіл Блты атаулыы басшылы, аалы іс жасайды
деп міттенемін. Ересектері артайды, кейінгілері зінен аспайды.
Шоша еткізіп намаз жасап, жзін жасыруа (кмуге)
асыандыты лгілі іс деп ептемеймін. Бл дниеден тетін адам
азір тіп бара жатан адамны кім екенін соы минутта таы да
ойына алып, толанып оштасанын бзел деп санаймын.
Аа Саынды Алтынбеклы
18/IV 2003ж. 11. 50
(Кшірмесе конверттеліп, иесіне табыс етілді)
«стазды ету – уаат ту емес,згені баытын аялау, зіні
ауытыды аямау». Жан –Жа Руссо.
«Жасылыты жысыдан тап» (Аристотель)
Аыл мен сезім сияты спонсоры бар слу ана – наыз слу.
Баса слулы – сахнадаы «суы». «мис» ой...
(Нымет абдуллин).
Шар сияты айналан мір.
Та атып, кн батуы кн санап айталануы аны болса, адамны
мірі де дл сол сияты: дниеге сби болып келеді, седі, жеттігеді,
жптасады, рпа келеді, аырында, артаяды – дниеден теді.
Бан та алатын да, кінетін де ештеесі жо.
Сол кезе кезінде мірді ащысын да, тшысын да круге тиіс.
Дниеден озан бауырына алан рпаыны кйінуі – азалауы
да зады. Біра уаыт те келе брі де мыт болады. имасым еді
деп, бірге кету жо, солай жасаймын деу аыла сыйымсыз.
аландарды олынан келері – еске алу, жерлеген орнын
дрыстау, асаанда басына барып, мауын басу.алдырып кеткен
ебегі болса, суреті болса, соан арау. Бл- тнін крмесе де,