Бастан кешкен, кµз кµрген
Шрифт:
бірге оыдым да, тіпті, екеуміз де бір кнде, 28/IY 63ж. кні,
дипломды да орады. Осы уаыт ішінде бір-бірімізге аны та
болды. Дм-тзы жарасып,Шарбанумен мені інім Аманды
жптасты да ,ебіне лайы тойын Шаарбануды аасыны йінде,
Алматыда ткіздік. Сонымен 6/YI-63ж. кні Павлодар аласына
поезбен жріп кеттік. Ол кезде Шаарбануды мамасы бар кезі.Ол
кісі сол кезде дімкс екен-ау! ыса арай сол кісі сол науасынан
айыа алмай, дние саланы туралы хабар да
ЖенПИ-ді бітіріп, трмыс ран-ды. Ол да иіс тиіп,о дниелік болан
екен.
316
Отпуска алып, йелімізбен 1964 жылы жазда бата салуа баранбыз.
Сол баран кні Шаарбану самаурына шай айнатып, алдымыза
келіп ойды да, біра шайды баса біреу йды. Сйтсек, келініміз
Шаарбану толатып жр екен, йелдер босанатын йге кетіп
алыпты. Барысымен босаныпты да,хабар да келіп жетті. Бл-1964ж.
20/YI. Дниеге келген –Баян.Бір апта болды, біра келінді босанан
йінен шыара оймады, жол жруге тура келді. Раушан барып,
тама та беріп келді, ызын терезеден ораулы кйінде кріпті де.
Кейін Аманды інім істеп жрген жмысын ойып, жолдастары да
дрыс болмай, ішкілікке салынып кетіпті. Соны салдарынан кетіп те
алыпты. Мен болсам, хат-хабарсыз алдым. Жазан хатыма жауап
келмейді. Кейінгі білгенім Шаарбану Алматыа келген екен деген
ана. Арада кп жылдар ткен де. Сол ішкілік салдарынан Аманды
дниеден озан да.
Мен болсам, Шаарбануды да, Баянды да іздеудемін. Кіле ай
аладан ай алаа ауысанынан ана хабардармын. Хабарын адрес
столынан аламын: Алматыдан Тараза, одан Астанаа, одан
Алматыа келеді. Бірде Алматыа келгенімде, таы да адрес столына
келдім,срадым. Маан берген жауабы-Алматыда, Розабакиева
270/2, Керімсалова Баян Амандыковна. Айдап отырып, йді де
таптым. Сол йден бір ыз шыып, кетіп бара жатан машинаны,
таксиді, кідіртуге тырысты. Мен дереу: -ызым, кідіре тршы, №270
й осы ма? –дедім. Ол: - Сізге ай квартира керек? –дейді. Мен: -№2
й- деймін. Ол: -Ол йден мен шыып трмын ой – дейді. Мен? –Сен
Баянсы ба?- дедім де, мадайынан сйдім. Бл- 2005 жылды аяы.
Баянны йіне кірдік те,білісіп те жатырмыз. Баяным: - жасымда
керексінбеген кені не керегі бар? – деп, кзіне жас алды.Мен: -
Осыан, сені дниеге келуіе, себепкер болан менмін. Мама, ана
болса, біреуге осылар-ау, біра дниеге келетін сен емес, сенен
баса біреу болады. Ал бл жерде сені дниеге келуіе себепкер
болып тран менмін.Сондытан да мен сені круге зіме арман
санадым. Міне, кріп те трмын.Мама, апа, бар екен ой, оан да
кездесермін. Ол да мын шаар. Бріне де себепкер менмін.
кпелеуі де дрыс, абылдаймын.Ендігі алан бауыры,
туысыны
пке, сілі, аа-інілерсіз емессі. Брімен де танысасы, кресі.
кпені ойып, бауыра, бауырласа айналайы! Тркінсіз емессі,
сбилеріні, Айслу мен Данияры да наашысыз емес. Бл
табысуымыз кеш болса да, уанайы! уанышымыз заынан
болсын. Сендер жассыдар, баытты болыдар! Осы тапаныма
бауырластыраныма уаныштымын. Мен з басым да жетімдікті
жеті атасын бастан кешкенмін. Ол туралы жазандарым да бар.
Тексіз жерден емеспіз, апа Шаарбану да солай екенін брын-а
білгенмін. Сондытан да, аыры іздеумен жріп таптым. Мнымыза
Аллаа шкіршілік етейік»-дедім. Баяным ер балаа бергісіз, ыз да
317
болса, отан иесі,бір отан-шаыра екен.Балаларым, келіндеріммен
атынасып та кетті. «Асыл –ой тжырымдары» кітапшамда арнайы
жазаным да бар.
Уаыт ткізу
азірде кзйнекпен оыса та кітап – газет оимын.
ызытааннан грі ренжіп алуым молдау болады: заманны
аымы, парасатсыз тірліктер оан оса сзі бар да, ісі жо р
уделер. Кейде сол газеттерге зім де трбие жайлы, парасатты
мір сру жайлы материал да жазамын, шыады да.
Ертеде бастаан «Бастан кешкен, кз крген» циклды
гімелерімді шабыт келіп аланда, кн демей, тн демей ааз
бетіне тсіруді тотатаным жо. Осыным да сол детті жобасы ой.
«Ауру алса да, дет алмайды дегендей, бл маан детіме
айналан сияты. Оны істемегенде, не істеймін. олдан келері осы
ана. Бл да ойылатын уаытты боларын білемін, зірге тотаан
жо. з атарымны азайанын, Тіпті жоа да айналып бара
жатанын «Селдіреп сексеннен асандар» деген таырыпта
жазанмын. Тіпті болмаса, з жазандарымды таы да оитыным бар.
Ол – мені мірім, болан шынды. Сол міріме жалыздап жалыз
жріп саяхаттаандай боламын.
Сол жазандарымды кейде екінші лаы (миындаы ла) бар
кшелес інілеріме оып та беруші едім. Оны да азайтып барамын:
«тыдамаан сз жетім» боландай сиятанандай сезінгендігім
болар. Оушым, мынау адам утопист, пессимист пе демеіз. Мен ке
трбиесін кргенім жо. Маан аыл айтып, мынау дрыс, мынау
брыс дейтін аа да болан жо деуіме болады. Брыны
жазандарымда айтанмын: аылды данышпан емеспін. Бларым
мені крген мірім, оыаннан тйгенім. Кейінгі рпаыма, азір ой
дрежесі мендей емес, азір керексіне оймаанмен, кні ерте
ттеген – ай демесін деп жазып бара жатаным.
«Керек тасты ауырлыы жо» деген де бір гімем бар-ды.
Бл да сол сияты боланмен, бл тас емес – ау, білгенге алтын десе