Сарман алты та?ба кітабы
Шрифт:
– Аыма болма, Ерлан, аруыды тсір, – деп дрігер оны назарын аударып , жылдам инені Ерланны сол жа желке тсына сты, сол стте Ерланны олынан семсері тсіп, шаталатай бірнеше адам арта шегінді де, абыраа грс етіп соылып, жерге отырып алды. Сол жа ая-олы оан баынар емес, дды йып аландай.
Дрігер кмекшісіне:
– аш! – деп айайлады.
– Маан не істеді? – деп Ерлан бар дауысымен сйледі.
Кмекші астауды жерге тастай сала ашты. Дрігер ндемей екейіп, жерде жатан семсерді алып. Ол аырын жре, мысылдай кліп, Ерланны жанына келді, семсерді аырын аспана
– Мен саан барлыы дрыс кезде баланы бер деп айттым, ал сен мені сздерімді лаыа асан жосы, ал енді зіні аыматыыны кесірінен лесі, – деді дрігер, Ерлан оны кзіне тік арады, осы стте дрігерді кз арашыы лкейіп, кзі толытай ап-ара тске ие болды.
– Сен зі адамсы ба? – деп Ерлан, сол жа желке тсында адалан инені суырып, жлына жерге латырды.
– Жо, – деп дрігер мысылдай кле, ылышты барынша жоары ктеріп, семсерді оны жрегіне спа болан сол еді, оны алымына Слу артынан келіп пыша таады.
– Таы бір имыл жасаса лесі, – деп олындаы пышаын дрігерді алымына аттыра басты. Алымы кішкене тілініп, шыан ан тмен аты.
– Ал енді олыдаыны Ерлана бер, – деді Слу.
Дрігер кішкене ойланып, баса тадауы алмаанын тсінді де, семсерді сабын жерге аратып Ерлана сынды, Ерлан жерде отыран кйі семсерді о олымен, атты ысып стады.
– Енді аырын отыр, ешандай арты озалыс болмасын, – деп онымен бірге Слу жерге тізерлей отырды.
– Бл істеріе лі кінесідер, себебі сендер баланы айда алып ашсадар да, хан оны тауып алады, – деді Дрігер.
– Оан бала не шін керек? – деді Ерлан.
– Мен оны саан лсем де айтпаспын.
– Дрігер аяын бгіп отыраны сол еді, Ерлан семсерді жалпа бетімен оны жзінен рды, лгі соыдан дрігер есінен танды. Слуды лі рыаны соншалыты, ол аятарында ре трды.
– Мнда не болып жатыр? – деді ол бсе дауыспен.
Ерлан орнынан трып жансызданан ол-аяын сілкіді де, ес-тссіз жатан дрігерге кз тастап:
– Саан барлыын кейін тсіндіремін, мынадан кз алушы болма, егер арты имыл жасаса, сен білесі не істеу керектігін, – деп оан ылышты беріп, сырта арай жгірді.
– Тота, Ерлан, айда барасы? – деп Слу артында айайлап алды.
Бл уаытта кмекші сарайдан сытылып шыып, белбауында тран кк тсті таяшаны олына алып, аспана арата, тбінен соты, тарс етіп жарылыс естілді де, аспанда кк тсті ттін пайда болды жне ол бірден жайыла Ерланы сарайыны тбесін жапты.
Айнала араылау боланына арамастан, ттінді кру ешандай иынды тудыран жо. Сосын кмекші, белбауындаы сыбызыа сас дабылдаышты олына алып, тере ауа жта, оны барынша рледі – асырды лыанына сас дабылдаыштан шыан дыбыс, алада жаыра естілді. Дабылды дауысынан шырт йыда жатан ала трындары да ояна бастады.
Бл уаытта скери оныстаы сарбаздарды барлыы йыда жатты, тек жиырмаа жуыы кезекшілікте болды, Ерланны сарайы скери оныстан алыста орналасандытан, кмекші берген дабылды дыбысы олара аырын естілді.
–
Мынау дабылды дыбысы емес пе? Сен естіп тран жосы ба? – деді кезекшіліктегі сарбаз екіншісіне, олар кішене нсіздікте алды, алайда дабылды дыбысын естіген жо.
– Жо, саан жай естілген болар, –
– Естіді бе? – деді біріншісі жолдасына жалт арай.
– И… мынау дабыл, кне дауылпазды а, мен олбасшыа хабар берейін, – деп ол айайлады.
Оларды бірі оршауды стімен жргіріп, дауылпаза беттеді, ал екіншісі скери онысты олбасшысы Датты шатырына бет алды. Сарбаз дауылпазды соанда, оны кркіреген ні алада жаырды.
Ерлан сырта шыып жан-жаына жылдам арап кмекшіні іздеді, оны ойында дрігерді кмекшісін тотату. Ол сырта шыа салысымен, аспанды жапан кк тсті ттінді крді, ал артынша кмекшіні берген дабылын естіді, сол стте Ерлана арай бірнеше сарбаз жгіріп келе жатты.
– арыс атыр! – деді ол, сосын сарбаздара арап: – Сарайды барлы апаларын жабыдар, барлы сарбаздарды жинадар жне маан Батыраны тауып келідер… – деп ол кідіре, – кйме дайындадар, е жылдам шабатын жылыларды жегідер, – дегені сол еді, оны латарына кери оырауларды дыбысы жетті. Ерланны ойына бірінші кезекте соы бірнеше ай бойы оан маза бермей жрген тсі келді, дды оны тсінде кргені інде айталанып жатандай, бойын рей басып, не істерін білмей кішкене орнында трды.
Сосын есін жия кітапханасына жгірді, кітапханасына асыа кірді, алайда орап орнында жо болды, оны орнында Ерланны киімі ана жатты. Ерлан мны кріп, санасында сан илы ойлар туындады. Ол стелге аырын жаындап, киімін алан кезде, стел стінде оан беймлім кітап жатты, Ерлан басында ештеені тсінген жо, ол кітапа арап трды, Ерлан орапты біреу алып кетті деген ойа келді, біра кітапты олына аланан кейін – брін тсінді… оыр тсті кітапты сыртында алты трлі, ол брын-соды крмеген жануарды табасы екі атарда бейнеленді, ал Ерланда ондай кітап болан емес. Кітап бетіндегі е соы таба жаа ана дниеге келген баласыны арасындаы табадан еш айырмашылыы жо.
– Бл нені білдіреді? орапты ішінде, кітап боланы ма? – деп, кітапты ішін ашып еді, оны ішінде ешандай жазу, ештее болан жо, Ерлан кітапты бірнеше рет паратап арап шыты – ештее таппады, ол кітапты бос екенін тсінді, – арыс атыр! – деп ол кітап пен бас сйекті оржындара салып, онымен оса кптеген ааздар мен Бабадрді кітабын олтыына ыстыра, сырта алып шыты.
Сыртта оны сарбаз алып келген кйме ктті, баспалдапен жылдам тсіп, сарбаза:
– Есікті аш! – деп айайлады. Есік ашылысымен ішіне олындаыларын латырып, ол жылдам Слу жатан блмеге айта оралды, блмеге кірген кезде, Слу баласын олына алып, оны жзіне клімсіреп арап отырды. Слу бірден назарын Елана аударып:
– Мнда не болып жатыр? – деді. Ерлан есі ауысан адам сияты блме ішінде ары-бері жріп, кзіне тскен матамен ес-тссіз жатан дрігерді олдарын арасына байлады. Слуды жанындаы семсерін олына алып, айта ынабына салды да:
– Жылдам жинал, біз аладан ашамыз.
– Не? Сен маан тіпті не болып жатанын да айтан жосы ой, мынаны барлыы не шін болып жатыр? Неге сені дрігер лтірмек болды? Не шін біз ашуымыз керек? – деп ол Елана айайлай сйледі. Ерлан тере дем тартып, крсіне айта шыарды, Слуды жанына барып, олындаы баланы арасын крсетті: