Польские сказки
Шрифт:
Na krzyk ten zbiegly sie liczne pokojowe i towarzyszki ksiezniczki (на этот крик сбежались многочисленные горничные и товарки = подруги княжны; zbiec sie – сбежаться; pokojowa – уст. горничная; towarzyszka – товарищ /женщина/), okrazyly mloda swa pania (окружили свою молодую госпожу), rzucily sie na brodatego natreta i tak go szczerze laskota'c zaczely (бросились на бородатого нахала и так искренне его начали щекотать; natret – навязчивый/назойливый человек, наглец, нахал), ze kupiec mniemany 'smial sie i plakal razem (что мнимый купец смеялся и плакал вместе = одновременно), kaszlal i kichal (кашлял и чихал), nogami brykal (ногами брыкал), rekami wywijal (руками размахивал), rzucal sie na wszystkie strony i plackiem na ziemie padal tarzajac sie jak szalony (кидался
Na krzyk ten zbiegly sie liczne pokojowe i towarzyszki ksiezniczki, okrazyly mloda swa pania, rzucily sie na brodatego natreta i tak go szczerze laskota'c zaczely, ze kupiec mniemany 'smial sie i plakal razem, kaszlal i kichal, nogami brykal, rekami wywijal, rzucal sie na wszystkie strony i plackiem na ziemie padal tarzajac sie jak szalony, a rady sobie da'c nie m'ogl, bo na nieszcze'scie, w przestrachu byl zapomnial, ze jest czarownikiem, i niepredko odzyskawszy przytomno's'c, przemienil sie w jeza, od kt'orego dziewczeta, prawie do krwi biale swe paluszki pokluwszy, z krzykiem odskoczyly.
Ksiezniczka znaleziony pie'scie'n ojcu pokazala i tak go bardzo upodobala (княжна найденное кольцо отцу показала и так сильно его полюбила; tak bardzo – настолько, так сильно), ze dzie'n i noc na serdecznym palcu nosila (что день и ночь /его/ носила на безымянном пальце; palec serdeczny – безымянный палец).
Nazajutrz (на следующий день; jutro – завтра; nazajutrz – на следующий день), gdy jedna w pokoju zostala (когда она осталась одна в комнате), zaczela sie niby bawi'c i jako's przypadkiem pier'scie'n upadl (начала будто бы играть и как-то случайно кольцо упало; przypadek – случай; przypadkiem – случайно), potoczyl sie (покатилось), rozsypal i (рассыпалось и) – o dziw nad dziwy (о чудо из чудес; dziw nad dziwami – чудо из чудес). I (и) – przed piekna (перед прекрасной), zaploniona ksiezniczka stanal 'sliczny chlopiec (покрасневшей княжной встал красивый парень; zaploni'c sie – покраснеть, зардеться), ucze'n czarownika (ученик колдуна).
Ksiezniczka znaleziony pie'scie'n ojcu pokazala i tak go bardzo upodobala, ze dzie'n i noc na serdecznym palcu nosila.
Nazajutrz, gdy jedna w pokoju zostala, zaczela sie niby bawi'c i jako's przypadkiem pier'scie'n upadl, potoczyl sie, rozsypal i – o dziw nad dziwy. I – przed piekna, zaploniona ksiezniczka stanal 'sliczny chlopiec, ucze'n czarownika.
Ksiezniczka tak sie zmieszala (княжна так смутилась), ze oczu podnie's'c nie 'smiala (что не смела поднять глаза), ale gdy ucze'n cala rzecz przelozyl (но когда ученик /ей/ всё дело растолковал; przelozy'c – уст. растолковать), tak go sobie upodobala (она так его полюбила; upodoba'c kogo's, co's – облюбовать, полюбить кого-л. что-л.), ze mile z nim rozmawiala (что ласково с ним разговаривала; mile – мило, сердечно, ласково), a kiedy drzwiami kto's skrzypnal (а когда кто-то дверью скрипнул), ucze'n zn'ow stal sie pier'scieniem (ученик снова стал кольцом), ksiezniczka na palec go wlozyla (княжна на палец его надела), do piersi swych przytulila i dygnawszy grzecznie (к груди
Ksiezniczka tak sie zmieszala, ze oczu podnie's'c nie 'smiala, ale gdy ucze'n cala rzecz przelozyl, tak go sobie upodobala, ze mile z nim rozmawiala, a kiedy drzwiami kto's skrzypnal, ucze'n zn'ow stal sie pier'scieniem, ksiezniczka na palec go wlozyla, do piersi swych przytulila i dygnawszy grzecznie, ojca prosila, by owego kupca, je'sliby sie do palacu po pier'scie'n przyj's'c powazyl, precz za brame przepedzi'c kazal.
Kiedy jednak kupiec po pier'scie'n tegoz dnia przybyl (однако, когда купец за кольцом того же дня = в тот же день прибыл), ksiaze, mimo uprzedzenia c'orki (князь, несмотря на предупреждение дочери; mimo – несмотря на), kazal mu go niezwlocznie odda'c (приказал ему его немедленно отдать; niezwloczny – немедленный; безотлагательный).
Ksiezniczka, zagniewana (княжна, рассерженная = рассердившись), ze lzami w oczach pier'scie'n zdjela (со слезами в = на глазах кольцо сняла; zdja'c – снять), kupcowi go pod nogi cisnela (купцу его под ноги бросила), az sie w drobne rozsypal perelki (так, что оно даже рассыпалось в мелкие жемчужинки).
Kiedy jednak kupiec po pier'scie'n tegoz dnia przybyl, ksiaze, mimo uprzedzenia c'orki, kazal mu go niezwlocznie odda'c.
Ksiezniczka, zagniewana, ze lzami w oczach pier'scie'n zdjela, kupcowi go pod nogi cisnela, az sie w drobne rozsypal perelki.
Nagle kupiec zadrzal caly (вдруг купец весь задрожал), plackiem upadl na podloge (упал ничком на пол), stal sie wnet czarnym kogutem i zaczal perelki dzioba'c (стал чёрным петухом и начал клевать жемчужинки), a podebrawszy wszystkie (а, подобрав все), wzlecial na okno (взлетел на окно), zatrzepal skrzydlami i za'spiewal (захлопал крыльями и запел):
– Uczniu-gdzie-ty (ученик-где-ты)? – po czym 'smignal w g'ore i zniknal (после чего взмыл вверх и исчез).
Nagle kupiec zadrzal caly, plackiem upadl na podloge, stal sie wnet czarnym kogutem i zaczal perelki dzioba'c, a podebrawszy wszystkie, wzlecial na okno, zatrzepal skrzydlami i za'spiewal:
– Uczniu-gdzie-ty? – po czym 'smignal w g'ore i zniknal.
Ale ksiezniczka, kt'ora ucze'n wcze'snie nauczyl (но княжна, которую ученик только что научил), jak miala postapi'c (как ей следует поступить), rzuciwszy pier'scie'n (бросив кольцо), upu'scila niby przypadkiem swa chusteczke (уронила будто бы случайно свой платочек), kt'ora zrecznie jedna (которым ловко одну), najbujniejsza perelke przykryla (самую пышную = большую жемчужинку прикрыла; bujny – буйный, обильный, пышный).
Ta to wla'snie perelka (именно эта жемчужинка), wytoczywszy sie w tej chwili spod owej chusteczki i na zapytanie koguta odpowiedziawszy takze glosem kogucim (выкатившись сию минуту из-под того платочка и на вопрос петуха ответив тоже петушиным голосом; w tej chwili – сейчас, сию минуту):
Ale ksiezniczka, kt'ora ucze'n wcze'snie nauczyl, jak miala postapi'c, rzuciwszy pier'scie'n, upu'scila niby przypadkiem swa chusteczke, kt'ora zrecznie jedna, najbujniejsza perelke przykryla.
Ta to wla'snie perelka, wytoczywszy sie w tej chwili spod owej chusteczki i na zapytanie koguta odpowiedziawszy takze glosem kogucim:
– A-ja-tu-taj (а-я-з-десь)! – rzucila sie w postaci sokola przez okno (бросилась в виде/образе сокола через окно). Sok'ol dopedzil wnet czarnego koguta (сокол догнал сразу чёрного петуха), szarpnal go silnie szponami (рванул его сильно когтями; szarpna'c – рвануть, дёрнуть), pochwycil lewe skrzydlo (схватил левое крыло), zmial wszystkie lotki (смял все маховые перья; zmia'c – смять; lotka – маховое перо), a kogut jak kamie'n padl do bystrego potoku i utonal (а петух как камень упал в быстрый ручей и утонул; pa's'c – упасть).