Польские сказки
Шрифт:
– Chlopie (крестьянин) – powiada (говорит он) – wdzieczno's'c dla ciebie gryzie mie (благодарность к тебе мучает меня; dla – к /при указании на отношение/), truje coraz bardziej (терзает всё больше; tru'c – отравлять; беспокоить, терзать; coraz – всё /в соч. со сравн. ст. прил. или нареч. означает постепенное усиление качества/; bardziej – более, больше). Zje's'c cie koniecznie musze (съесть тебя я непременно должен), zeby sie wywdzieczy'c (чтобы отблагодарить).
– Zaczekajze (подожди же) – chlop m'owi (говорит
Nied'zwiedziowi oczy za'swiecily sie z rado'sci.
– Chlopie – powiada – wdzieczno's'c dla ciebie gryzie mie, truje coraz bardziej. Zje's'c cie koniecznie musze, zeby sie wywdzieczy'c.
– Zaczekajze – chlop m'owi – ten baran jest glupi i jak 'swiat 'swiatem, baran sedzia nie bywal; ale poczciwca tu jednego sprowadze.
Biezy Maciek i psa wzywa (бежит Мацек и пса зовёт):
– Wierne's jest zwierze (ты верное животное; wierny – верный; jeste's – ты есть), pewnie masz w sobie wdzieczno's'c i sprawiedliwo's'c (наверное, имеешь в себе благодарность и справедливость).
Opowiedzieli mu sprawe i nastaja (рассказали ему дело и настаивают):
Biezy Maciek i psa wzywa:
– Wierne's jest zwierze, pewnie masz w sobie wdzieczno's'c i sprawiedliwo's'c.
Opowiedzieli mu sprawe i nastaja:
– Sad'z podlug wiecznej sprawiedliwo'sci 'swiata (суди согласно вечной справедливости мира; podlug czego's – согласно чему-л.)! Pies sie zamy'slil (пёс задумался), a potem rzecze (а потом молвит; rzec – сказать, произнести, молвить):
– Wczoraj w nocy zb'oje napadli mojego pana (вчера ночью разбойники напали на моего хозяина; w nocy – ночью; napa's'c kogo's – напасть на кого-л.), a ja go w pore ostrzeglem (а я его вовремя предупредил; pora – время; w pore – вовремя), ocalilem mu zycie (спас ему жизнь), majatek (имущество), a on mi dzisiaj przez wdzieczno's'c i sprawiedliwo's'c wsypal takie kije (а он мне сегодня из благодарности и справедливости всыпал таких ударов палкой; przez – из-за, из /при указании на причину чего-л./; kije мн. палки, удары палкой), ze oto lazi'c nie moge (что вот лазать не могу; m'oc – мочь).
– Sad'z podlug wiecznej sprawiedliwo'sci 'swiata! Pies sie zamy'slil, a potem rzecze:
– Wczoraj w nocy zb'oje napadli mojego pana, a ja go w pore ostrzeglem, ocalilem mu zycie, majatek, a on mi dzisiaj przez wdzieczno's'c i sprawiedliwo's'c wsypal takie kije, ze oto lazi'c nie moge.
Maciek w rozpaczy pedzi i my'sli sobie (Мацек в отчаянии несётся и думает себе; pedzi'c – мчаться, нестись):
„Glupi jestem (глупый я), ze jask'olki slucham (что ласточку слушаю; slucha'c kogo's /родит. падеж/ –
Przyszedl ko'n i powiada (пришёл конь и говорит):
Maciek w rozpaczy pedzi i my'sli sobie:
„Glupi jestem, ze jask'olki sluchami Ani zbyt duzy, ani zbyt maly – niemadre slowa… Konia przy zwe, to jest zwierze poczciwe ze sk'ora i ko'sciami.”
Przyszedl ko'n i powiada:
– Ja znam wybornie wdzieczno's'c i sprawiedliwo's'c (я знаю отлично благодарность и справедливость), gdyz woze (потому что вожу; wozi'c – возить), nosze swojego pana i zarabiam sie w plugu na niego (ношу своего хозяина и зарабатываю в плуге для него; nosi'c – носить; zarabia'c – зарабатывать).
– No i c'oz (ну и что же)? – pyta Maciek uradowany (спрашивает обрадованный Мацек).
– Za to mnie pan glodem morzy i biciem srogo placi (за это меня хозяин голодом морит и битьём жестоко платит; srogo – свирепо, сурово, жестоко)!
– Ja znam wybornie wdzieczno's'c i sprawiedliwo's'c, gdyz woze, nosze swojego pana i zarabiam sie w plugu na niego.
– No i c'oz? – pyta Maciek uradowany.
– Za to mnie pan glodem morzy i biciem srogo placi!
– O mocny Boze (о, сильный = всемогущий Боже; mocny – сильный; moc – сила)! – wykrzyknal Maciek strapiony (вскрикнул опечаленный Мацек; wykrzykna'c – прокричать, выкрикнуть, вскричать) – czy juz z Twojego 'slicznego 'swiata zginela wdzieczno's'c i sprawiedliwo's'c (разве = неужели из твоего прекрасного мира исчезла благодарность и справедливость; czy – ли, разве; znikna'c – исчезнуть)?
A jask'olka 'swiergocze (а ласточка щебечет; 'swiergota'c – щебетать):
– Ludzie nauczyli swojskie zwierzeta niewdzieczno'sci (люди научили домашних животных неблагодарности; nauczy'c czego's – научить чему-л.; swojski – свойский; домашний; zwierze – животное), niesprawiedliwo'sci (несправедливости)… Tw'oj sedzia, Ma'cku (твой судья, Мацек), ani zbyt wielki (ни слишком большой), ani zbyt maly (ни слишком маленький), ale dziki by'c musi (но дикий быть должен)!
– O mocny Boze! – wykrzyknal Maciek strapiony – czy juz z Twojego 'slicznego 'swiata zginela wdzieczno's'c i sprawiedliwo's'c?
A jask'olka 'swiergocze:
– Ludzie nauczyli swojskie zwierzeta niewdzieczno'sci, niesprawiedliwo'sci… Tw'oj sedzia, Ma'cku, ani zbyt wielki, ani zbyt maly, ale dziki by'c musi!
– Pewnie madrale-lisa trzeba mi przyzwa'c (наверное, умника-лиса нужно мне позвать) – rzekl sobie i sprowadzil lisa (сказал себе и привёл лиса).