Польские сказки
Шрифт:
Dawniej lubil, kiedy go'ncze graly w kniei za zwierzyna, teraz w trwodze, wystraszony ucieka jak szary zajac! Zaledwo wbiegl do komnaty, chrzest zbroi wlasnej, oreza, co sie zszczerbil zwyciestwami, i brzek srebrnej ostrogi na nowo go trwozy: zrzuca wiec pancerz i szable, pada na loze zmeczony.
Dawniej we 'snie marzyl jeno to (раньше во сне мечтал только то), o b'ojce (о драке; b'ojka – драка), to o lupach (то о трофеях; lup – добыча; трофей), teraz we 'snie jeczy smutnie i na kazde psa szczekanie albo haslo swojej strazy (сейчас во сне стонет печально и на каждый собачий лай или знак своей стражи; haslo – лозунг; знак; szczeka'c – лаять, тявкать), co przy ognisku na baszcie czujnie strzegla przed napadem (что у костра на башне чутко стерегла от нападения; przy –
Dawniej we 'snie marzyl jeno to, o b'ojce, to o lupach, teraz we 'snie jeczy smutnie i na kazde psa szczekanie albo haslo swojej strazy, co przy ognisku na baszcie czujnie strzegla przed napadem, drzy jak dziecie i w poduszke chowa oczy wystraszone.
Wkr'otce poganie otoczyli zamek (вскоре язычники = неверные окружили замок; poganin – язычник), rycerze i czelad'z czeka na pana (рыцари и челядь ждут господина; czeka'c na kogo's, co's – ждать кого-л., что-л.), co im przewodzil do bitwy i do zwyciestwa (что ими руководил в битве и /в/ победе; przewodzi'c komu's, czemu's – предводительствовать; руководить кем-л., чем-л.). Ale czekaja na pr'ozno (но ждут напрасно; na pr'ozno – напрасно)! On mezny rycerz (оный мужественный рыцарь), uslyszawszy szczek oreza (услышав лязг оружия), gwar zolnierzy (гомон солдат; gwar – шум, гомон), rzenie koni (ржание коней; rze'c – ржать), uciekl na zamku poddasze i stad dopiero dojrzal mnogie poga'nskie zastepy (убежал на чердак замка и только оттуда увидел многочисленные отряды неверных: «языческие отряды», uciec – убежать; mnogi – книжн. многочисленный, zastep – книжн. отряд).
Wtedy przypomnial sobie dawne wyprawy (тогда он вспомнил прежние походы; wyprawa – экспедиция, поход), zwyciestwa i slawe imienia swego (победы и славу своего имени; imie – имя). Jak b'obr zaplakal rzewnymi lzami (горько заплакал; rzewny – чувствительный, сентиментальный; трогательный; plaka'c rzewnymi lzami – горько плакать; plaka'c jak b'obr – горько плакать, рыдать в три ручья, разливаться ручьём), westchnal i m'owi zalo'snie (вздохнул и говорит печально; zalo'snie – плачевно; жалобно, печально):
Wkr'otce poganie otoczyli zamek, rycerze i czelad'z czeka na pana, co im przewodzil do bitwy i do zwyciestwa. Ale czekaja na pr'ozno! On mezny rycerz, uslyszawszy szczek oreza, gwar zolnierzy, rzenie koni, uciekl na zamku poddasze i stad dopiero dojrzal mnogie poga'nskie zastepy.
Wtedy przypomnial sobie dawne wyprawy, zwyciestwa i slawe imienia swego. Jak b'obr zaplakal rzewnymi lzami, westchnal i m'owi zalo'snie:
– Bozez m'oj (Боже ж /ты/ мой), Boze (Боже)! daj mi odwage (дай мне отвагу), przywr'o'c mi sile i mestwo (верни мне силу и мужество)! Sztandary moje na polu bitwy juz powiewaja od dawna (знамёна мои с давних пор развеваются на поле битвы; sztandar – знамя; od dawna – с давних пор), a pan ich (а их хозяин), dawniej zawsze na czele (прежде всегда впереди; czolo – лоб; na czele – впереди), dzi's jak dziewcze boja'zliwy (сегодня как девушка пугливый), z dymnika swojego zamku patrzy na zastepy swoje (из слухового окна своего замка смотрит на свои отряды; dymnik – слуховое окно)! Wr'o'c mi serce (верни мне сердце), by nie drzalo (чтобы оно не дрожало) – wr'o'c mi sile (верни мне силу), abym zbroje m'ogl ud'zwigna'c (чтобы я мог поднять доспехи)! Odzyw cialo czerstwo'scia (оживи тело бодростью, odzywi'c – подкормить; уст. оживить) i daj zwyciestwo (и дай победу).
– Bozez m'oj, Boze! daj mi odwage, przywr'o'c mi sile i mestwo! Sztandary moje na polu bitwy juz powiewaja od dawna, a pan ich, dawniej zawsze na czele, dzi's jak dziewcze boja'zliwy, z dymnika swojego zamku patrzy na zastepy swoje! Wr'o'c mi serce, by nie drzalo – wr'o'c mi sile, abym zbroje m'ogl ud'zwigna'c! Odzyw cialo czerstwo'scia i daj zwyciestwo.
Wspomnienia te budza go jak ze snu (эти
Wspomnienia te budza go jak ze snu, wraca 'spiesznie do komnaty, chwyta zbroje, dosiada rumaka i wyjezdza przez brame. Straznik z rado'scia powital pana i brzmieniem traby zapowiedzial jego wyjazd. 'Spieszy, lecz ciagla boja'z'n my'sl mu i serce osiadla. A gdy rycerstwo odwaznie rzuca sie na zastep pogan, pan zamku w trwodze zawraca swego bieguna i ucieka w gr'od warowny.
Cho'c wbiegl do zamku zdyszaly i za grubymi murami nie pozbyl trwogi tajemnej (хотя он влетел в замок запыхавшись, и за толстыми стенами не избавился от тайной = таинственной тревоги; zdysze'c sie – запыхаться; pozby'c sie kogo's, czego's – избавиться от кого-л., чего-л.; tajemny – тайный), skacze z konia (прыгает = спрыгивает с коня; skaka'c – прыгать), ucieka do zelaznego lochu i tam omdlaly czeka nieslawnej 'smierci (убегает в железный подвал и там, обессиленный, ждёт бесславной смерти; omdle'c – потерять сознание; ослабеть, обессилеть).
Rycerstwo jego przeciez pobilo pogan (его рыцари всё же разбили неверных), a straznik z wysokiej baszty powital zwycieskie choragwie wracajace do zamku (а стражник с высокой башни приветствовал победные знамёна, возвращающиеся в замок; zwyciestwo – победа). Wszyscy, zdziwieni haniebna ucieczka pana zamku (все, удивлённые позорным бегством хозяина замка; ha'nba – позор), szukali go dlugo na pr'ozno i znale'zli w lochu na poly umarlego (долго напрасно его искали и нашли в подвале наполовину мёртвого; na poly – наполовину; umarly – умерший, мёртвый).
Cho'c wbiegl do zamku zdyszaly i za grubymi murami nie pozbyl trwogi tajemnej, skacze z konia, ucieka do zelaznego lochu i tam omdlaly czeka nieslawnej 'smierci.
Rycerstwo jego przeciez pobilo pogan, a straznik z wysokiej baszty powital zwycieskie choragwie wracajace do zamku. Wszyscy, zdziwieni haniebna ucieczka pana zamku, szukali go dlugo na pr'ozno i znale'zli w lochu na poly umarlego.
Niedlugo zyl nieszcze'sliwy rycerz (недолго жил несчастный рыцарь), cala zime grzal cialo drzace zawsze przy kominie (всю зиму грел дрожащее тело всегда у печной трубы; komin – дымоход; труба /печная/).
Wiosna nastala (настала весна), roztworzyl okno (он отворил окно), chcac odetchna'c slo'ncem maja (желая вздохнуть солнцем мая). Jask'olka (ласточка), co na poddaszu ulepila gniazdko swoje (что на чердаке слепила своё гнездо), w przelocie czarniawym skrzydlem uderzyla go po skroni (в перелёте = в полёте черноватым крылом ударила его по виску; przelot – перелёт).
Niedlugo zyl nieszcze'sliwy rycerz, cala zime grzal cialo drzace zawsze przy kominie.
Wiosna nastala, roztworzyl okno, chcac odetchna'c slo'ncem maja. Jask'olka, co na poddaszu ulepila gniazdko swoje, w przelocie czarniawym skrzydlem uderzyla go po skroni.
Cios byl dla niego 'smiertelny (удар был для него смертельным), upadl jak gromem razony i po kr'otkiej mece skonal (упал как громом поражённый и после короткого мучения = после коротких мучений умер; razi'c – разить, поражать; meka – мука, мучение).